

Hamilelik sırasında ana dişlerinden kalsiyum kaybı ve her hamilelikte validenin bir dişini kaybedeceği yanlış bir inanıştır.
Hamilelik devrinde vücuttaki istikrarın bozulması dişlerin çabuk çürümesine münâsib bir ortam yaratır. Bu periyotta dişlerin daha çabuk çürümelerinin nedenleri şunlardır;
- Birinci aylarda görülen bulantılardan ötürü ana, ağız bakımına gereğince ihtimam gösteremeyebilir.
- Gebelik hormonlarının (östrojen, progesteron) tesiri ile dişetleri daha çabuk kanayan anne, dişlerini fırçalamaktan kaçınır.
- Emzirme periyodunda tatlıya, abur cubura haddinden fazla istek belirir ve bunlar yendikten sonra diş fırçalama ihmal edilir.
Hormonal değişiklikler ağız içerisinde hassasiyet ve diş etlerinde kızarıklık ve kanamalara neden olabilmektedir. Dişeti iltihabı dişlerin faal olarak bakımı ve temizlenmesi ile önlenebilir. Her gün en az iki defa, mümkün olan durumlarda her yemekten sonra dişler fıçalanmalıdır. Her gün tüm dişlerde diş ipliği ile paklık süreci de yapılmalıdır. Bir çok gebe bayanda bulantı sonucunda oluşan kusma ağız ortamındaki asiditeyi artırır. Bu asitler dişlerde erozyonlara yol açabilmektedir. Karbonatlı su ile gargara yapılarak asidin nötralize olması sağlanabilir. Şayet bu türlü bir pratik olanaksız ise yalnızca su ile ağız çalkalanarak asidik ortamın uzaklaştırılması sağlanabilir.
Sabah diş fırçalamak rahatsızlık veriyorsa ağız su yahut plak önleyici ve floridli gargaralarla çalkalanmalıdır. Istikrarlı beslenme ile birlikte C ve B12 vitamin destekleri de ağız sıhhatinin sürdürülmesi açısından kıymetlidir.
Hamilelik sırasında oluşan uzun periyodik diş eti illeti erken doğuma ve düşük tevellüt yüklü bebeklere neden olabilmektedir. Hamilelik sırasında diş etlerinde buyume ile birlikte olusan irritasyon sonucu olusan iltihabi lezyonlara "hamilelik tümörü" denir. Bu gerçek manasında bir tümör olmadığından, hijyen yanında ise, hamileliğin son devrinde ya da doğumdan sonra kendi kendine güzelleşmektedir. Gelgelelim hastaya rahatsızlık veriyorsa yahut çiğneme, fırçalama ve vesair ağız bakımı süreçlerini engelliyorsa dişhekimi tarafından alınmalıdır.
Dişhekimine daha sıklıkla gidilmesi de aktif plak denetimini sağlayarak gingivitis gelişimini önler. Plak denetiminin sağlanması birebir devranda dişeti irritasyonunu ve hamilelik tümörlerinin oluşma riskini de azaltır.Hasta tarafından yapılan bu tip ferdî ağız ve diş bakımı ile bu sıkıntıların hafif olarak atlatılması sağlanabilmekle birlikte, umumiyetle profesyonel yaklaşım gerekebilmektedir.
Hamilelik periyodu, diş tedavisi yaptirmak için çok tercih edilmese de, ertelenemeyecek diş marazlarının tedavisi için en iyi devir hamileliğin 2. üç aylık devridir.
Hamilelik devrinde diş röntgenlerinin çekimi, hastanın kurşun önlük giymesi koşulu ile tehlike oluşturmaz. Tedavide kullanılan lokal anestezik hususun adrenalin içermemesi gereklidir. Tedavi, medikasyonla devam etmeli ise, penisilin kümesi antibiyotikler ve parasetamol içeren ağrı kesiciler itimatla kullanılabilir.