Gül/Elif

Baykuşlar pusudaydı
Toprak uykuda
Tohum çatırdayarak ayrılıyordu
Usaresi akıyordu ırmağa
Gül bitiyordu ırmağın özünden
Sessizce dağılıyordu yaprakları
Gülsuyu fışkırıyordu içinden

Güle elif dedim
Birdenbire çalkalandı dünya
Kırıldı bakışlarım
Gözlerin ay gibi düştü suya
Suyun rengi maviydi,gül kırmızı
Su,gök mavisi bir deniz gibiydi
Ay yarı bir denizkızı
Gül gibi düşüverdi suya
İçinde iri bir ağrı

Gül gibi düştüm toprağa
Toprak uykudaydı
Gözlerim uykudaydı
Bir rüya görüyordum
Bir gül düşüyordu aklıma
İçinden güller büyüyordu
Sessizce eğiliyordu ırmağa
Kıyısındaydı
Yankısı vuruyordu suya

Gül dağın yamacındaydı
Ay gibi parlıyordu
Elif büyütüyordu parmaklarında
Gözlerine düşüyordu
Dokunuyordum daha sonra
Ellerim yanıyordu
Gül ateşin ortasındaydı
Ben kıvılcım yemiş bir orman
Gözyaşlarım bile yanıyordu

PARDUS *