Fulya Zenginer 'Anneannem tarafından dolandırıldım' demişti! Kendisine gelen mesajı ifşa etti

3 yıl önce annesini kaybeden ünlü oyuncu Fulya Zenginer'in anneannesi ve onun erkek kardeşleri tarafından dolandırıldığı öğrenmişti. Zenginer sosyal medyadan kendisini eleştiren takipçisine acımadı.



Küçük kadınlar dizisiyle büyük bir çıkış yakalayan güzel oyuncu Fulya Zenginer, 3 yıl önce annesini kaybetmişti. Zenginer bu defa da akrabalarından aldığı darbeyle sarsıldığı haberleri çıkmıştı. 

Konuyu yargıya taşıyacağı söylenen Zenginer, sosyal medyada kendisine gelen bir mesajı ifşa ederek yeniden gündeme geldi. Oyuncu bir paylaşımına yapılan, 'Önceden ne güzel bir bayandınız. Şimdi çok değişmiş eski güzelliğiniz kalmamış hiç.' mesajını olduğu gibi paylaştı.


NE OLMUŞTU?

İddiaya göre, Zenginer’in dedesinden kalan milyonluk arsada kuzenleriyle birlikte payı vardı. Erkek kardeşleriyle beraber plan yapan anneanne, torunlarından vekalet istedi, “Arsayı satayım, herkese kendi payının parasını vereyim” dedi.


Fulya Zenginer ve kuzenleri, anneanneye vekalet verdi. Bir süre sonra büyük dayısına telefon açan oyuncu, “Arsayı satamadık” yanıtını aldı. Ancak kuzenlerinin açtığı davayla şoke edici gerçekle yüzleşti: Arsa satılmış, parası da anneanne ile kardeşleri arasında paylaştırılmıştı. Çok üzülen Zenginer’in dava açacağı konuşuluyor.

Büyük üzüntü yaşayan Fulya Zenginer’in hamileliğinde sorun yaşamasından korkan eşi Küntay Tarık Evren, onu bir an olsun yalnız bırakmadığı öğrenildi.

3 yıl önce annesini kaybeden Fulya Zenginer Instagram'da bir takipçisinin “Annenin ölümünden sonra bu acıyla nasıl başa çıktın?” sorusu üzerine duygusal anlar yaşadı.

Zenginer: “Annem vefat ettiğinde hayat başıma yıkıldı. Çünkü oyunculuğu onu mutlu etmek, hayalindeki evi alabilmek için yapmıştım.Gittiğimiz gün ‘Şimdi aldığımız evde manzaraya bakamayacak’ deyip çok ağladım. Bu beni mahvetti. Babamın vefatından sonra ekmek alamadığımız günler olmuş, annemle mücadele etmiştik."

Fulya Zenginer sözlerine şöyle devam etti:

“Zeytinburnu’nda doğup büyüdüm. Yokluğa isyan etmedim. 17’sinde çalışmaya başladım, dimdik ayakta durdum. Gençler ümitlerini kaybetmemeli. Annemi düşündükçe ‘onun parçasıyım, devam edersem onu da yaşatırım’ diyerek ayakta durabiliyorum. Acıyla bu şekilde başa çıkıyorum. Birlikte geçirdiğimiz zamanlar için de Allah’a şükrediyorum.”