Fotoğraf nedir ?

Resim nedir, Fotoğrafın tarihçesi


Resim, doğada mevcut gözle görülebilen maddesel varlık ve şekilleri, ışık ve bazı kimyasal maddeler yardımıyla ışığa karşısında duyarlı hale getirilmiş film, kağıt veya her hangi bir madde üstüne tespit eden fiziki ve kimyasal bir işlemdir
Sözcük Yunanca ışık anlamına gelen photosve yazı anlamına gelen grapheskelimelerinden oluşmaktadır Yani ışıkla kâğıda dökmek anlamına gelmektedir Fotoğrafçılık uluslararası bir dildir ve çağdaş hayatta üçüncü bir göz vazifesi görür Fotoğrafçılık bakmakla görmenin ayrı olarak şeyler olduğunu kanıtlar Fotoğraf bugünkü gelişme devrinde bir bilim ve diğer bilim kollarının da hiç hiç kuşkusuz en büyük yardımcısıdır

Tarihçesi

Fotoğrafçılığın başlangıç tarihi kesinkes bilinmemektedir Resim tarihi karanlık kutu içinde manzara elde etmenin tarihi olduğu dek, bu görüntüleri fotokimyasal yollarla saptamanın da tarihidir

Sekizinci yüzyılda Cabir İbni Hayyam adlı bir Arap'ın Gümüş Nitrat'ın güneş ışığı etkisiyle karardığını bulması ve 15 asırda büyük usta Leonardo da Vinci'nin karanlık odada mevcut minik bir deliğin dış dünyadaki görünümlerini aksettirmesi fotoğrafçılık tarihindeki manâlı başlangıçlardır Sanatçılar Rönesans devrinde karanlık kutuyu buldular Böylece, ışığın girdiği minik bir delik yoluyla karanlık kutunun öbür ucunda konunun ters çevrilmiş bir görüş görebiliyordu 18 yüzyılda karanlık kutunun bir ucuna mercek ve diğer ucuna da buzlu cam konularak gösterme kutunun dıştan görülebilir ışık halkası getirildi

Işığın kimyevi maddeler üzerindeki etkisi ve gümüş tuzlarının gösterme sapma duyarlılığı 200 yıl evvelden biliniyordu 1725 yılında, kireç ve gümüş nitrat sürülmüş bir kağıt üstüne bir şekil konulup güneşe tutulduğunda kağıt üstünde bu şeklin bir görüntüsünün meydana geldiği görülmüştür 19 yüzyılın başında kağıt, gümüş nitrat çözeltisine batırılarak negatiflerin elde edilmesi başarıldı Fotoğrafçılığın ilk ve esaslı gelişmesi, vernikle şeffaf ayla getirilmiş olan kağıt üzerindeki bir görüntünün kalay levha üstüne getirilmesidir daha sonra, Yuda Bitümü ile kaplanmış kalay levha üstüne düşürülen bir görüntüde güneş ışığı düşen yerlerin beyazlaştığı görülmüştür

Niepce ile başlayan resim çalışmaları 1829 da Jacques Mande, Daugerre ile birleşip 1837 de Daugerreotype'ı ortaya koymalarıyla pat diye gelişim göstermeye başladı Bu işlem gümüşle karıştırılmış bakır bir levhanın sünger tozu ve zeytinyağı ile silindikten sonra 116 oranında su ve nitrik asit birleşiminde yıkanıp hafif bir ateşte ısıtılmasını ve ikinci kere nitrik aside batırılmasını gerektiriyordu Böylece hazırlanan levha iyoda batırılıp makineye yerleştiriliyor, ışık durumuna göre 5 ile 40 dakika poz veriliyordu Elde edilen görünüm 475ºC ısıdaki cıvayı kapsayan bir tepsinin içine konulana değin ortaya çıkmıyordu

1840 yılında ışığı 16 kez pozitif geçiren bir mercek kullanılarak poz süresi düşürüldü Daugerre tipi ile elde edilen bakış çok net olmakta ise de gümüş bakır karışımı levhanın kolayca kırılması ve bu yönden çok fiyatı yüksek olması fazla gelişmesini önledi

Benzer süreler içinde Henry Fox Talbot bir takım kimyasal maddelere batırılmış kağıtlar üzerinde görüntü elde etmeyi başardıysa da yavaş yavaş kararması ve görüntünün net olmaması sebebiyle kolayca unutuldu Ama Talbot'un bu buluşu için ilk defa RESIMkelimesi kullanılmıştır Bir süre sonra da negatiflerin pozitife çevrilmesi başarılmıştır Böylece modern fotoğrafçılığın temeli atılmıştır

sonra fotoğraf kağıtları, yumurta akına batırılarak pürüzsüz bir yüzey elde edilmiştir Ama bu yöntem ayrıntıları ortaya çıkarmakta başarısız olmuştur Yumurta akının iyotlaşması ise başarılı netice vermiştir Bundan sonradan ıslak levha yöntemi daha donra da kuru levha yöntemi bulunmuştur

Bu tarihlerde bir fotoğraf çekebilmek için ulaşılabilmiş en büyük poz süresi 125 saniye idi

1852 yılında George Eastman, Kodak makinelerinde 10 poz çekebilen bromür kaplı Jelatin rulolar bulunan Kodak fotoğraf makinelerini piyasaya sürerek çok büyük aletler taşıması gereken fotoğrafçıya kolay hareket imkanı sağladı Resim çekildikten sonra makine fabrikaya gönderiliyor ve jelatin film kağıttan ayrıldıktan sonra bir cam üstüne yerleştiriliyor ve sonradan her yerde makineye film doldurularak sahibine iade ediliyordu

1870 de Hermann Vogel emülsiyonları muhtelif banyolara batırılarak duyarlılıklarını arttırma yolunu buldu 1880 yılında kırmızıya karşısında duyarlılığı fazla sınırlı olan ortokomatik filmin yanına, pankromatik filmler ortaya çıktı Resim 19 ve 20 asırda değişik astigmat merceklerin, selüloz asıllı filmlerin kullanılması, fotoğraf makinesi ve film sanayinde gelişmelerle günümüzdeki durumuna geldi
Özel Baskı *