Eşinizin Mutlu Olması İçin Bazen Kaybedin...

Eşinizin Mutlu Olması İçin Bazen Kaybedin Efendimiz bir gün Hz Aişe Validemiz ile çölde yürüyorlar Aişe Validemiz genç ve son derece heyecanlı Peygamberimiz bunu ayrım ediyor ve “Haydi Aişe seninle bir yarış yapalım diyor Aişe Validemiz şimdiden hazırlanmış, “Hemen diyor ve efendimizi yarışta geçiyor Beyi göre takdir edilmek de Aişe Validemiz’i ayrıca mutlu ediyor Bir yıl sonra, benzer çölden yeniden geçerlerken Efendimiz, “Ya Aişe geçen yıl burada sen beni geçmiştin Yine yarışalım mı? diye sorar Hz Aişe kabul eder Bu sefer Efendimiz Hz Aişe’yi geçiyor Fakat Efendimiz, Hz Aişe mahzun olunca bu durumu uygulamak yerine, Üzülme üzülme geçen sefer sen geçmiştin hemen de ben geçtim Eşdeğer olduk ödeştikdiye eşini taltif ediyor Ne önceki durumunu kullanarak geri kaldığını üzüntü vesilesi yapıyor ne de ileri geçtiğini şımarma vesilesi yaparak eşini incitiyor Duygusallık zayıflık değil Çölde hanımını geçemeyen Efendimiz Miraç’ta yaptığı yolculukta bir noktadan öteye gidemeyen Cebrail’i geçiyor Gökte Cebrail'i geçen Efendimiz yerde hanımını geçemiyor Burada şöyle bir mesaj veriyor Efendimiz: “Hanımınızı ezmeyiniz, üzmeyiniz Onun duygu dünyasına şefkat dünyasına girin hatta bazen onun mutlu olması için kaybedin Bazen de siz kazanırsanız onu avuntu edin ama onun duygu dünyasına hitap edin Biz efendiler Efendimiz’in bu mesajını alıyor muyuz? En ufak bir meselede hanımınızla tartışmaya giriyor musunuz? Hanımlar şefkat yüklü yaratılmıştır Bediüzzaman bu sebeble hanımlar için şefkat kahramanıdemiştir Eğer bu duygu olmasaydı, içinde çocuklarının tüm sıkıntısını çekemez, katlanamazdı Beyefendiler hanımın bu yüklerinden nedeniyle Rabbi tarafından verilen duygusallıktan ötürü onu eleştirmemeli tam aksine hoşgörüyle hürmet etmelidir Bir atasözünde “Erkekte fikir kadında his hâkimdir denilir Bir Takım erkekler bunu menfaat olarak görürler Hâlbuki bu menfaat yok bir zorunluluk getirir Bu yüklendikleri görevin neticesidir Eğer erkekte zihin hâkimse zeki davranıp muhatabını rencide etmemelidir Duygusallığına hürmet gösterip “Yüklendiği görevi icabıdır demelidir her zaman eşitlik Peygamberimizle ilgili bir diğer hatıraya geçirmek istiyorum Efendimiz Bedir Savaşı’na gidiyor Fakat yolda deve sayısı yüz ise insan sayısı üç yüz Peygamberimiz devesi olanlar devesi olmayanlardan adam alsın diyor ve hesap ediliyor ki deve başına üç adam düşüyor Peygamberimizin devsine de üç adam düşüyor ve sırası gelince adamları çağırıp kendisi yaya yürüyor Sırası gelen öteki iki birey binmek istemiyor ve “Ya Rasulallah biz senin yanında yürüyelim diyorlar Efendimiz de, “Eğer yürümek insanı yorarsa siz de insansınız siz de yorulursunuz Yok, eğer yürümede bir sevap varsa ben de insanım benim de sevaba ihtiyacım var Her iki halde de kendisine ayrı bir muamele yapılamasını istemiyor Burada çok manâlı bir mesaj var: “Ey ümmetim çevrenizle olan münasebetinizde eşitlik ölçüsünü kaybetmeyin O her zaman halkı ile denklik örneği vermiştir Bu örnekte de kendimize ne kadar adalet tanıyorsak başkalarına da benzer hakkı kullandırmamızın gereğine dikkat çekiyor “Vahiy mi, sizin emriniz mi? Bedir’e vardıklarında bir dağın dibinde konaklamak üzere yükler indirilirken Bedir'de çobanlık yapan Habbab isimli bir adam geliyor Çoban, “Ya Resulallah burayı seçmeniz vahyin emri ile mi yoksa sizin emriniz midir diyor? Resulullah, “Bu benim fikrimdir deyince, “Ya Resulallah ben burada çobanlık yaptım İleride su var Biz oraya gitmezsek oraya düşman gider ve su ile de zor bulur Biz gidelim orada konaklayalım hem bizim için faydalı olur hem de düşmanı çelimsiz bırakmış oluruz Peygamberimiz çobanın dediği yere gidiyor ve suyun yanına konaklıyorlar Düşman orayı işgal niyeti ile geldiği için sudan da mahrum kalıp cılız kalıyor Burada uyarı çeken husus, Peygamberimiz’in herhangi bir önyargıya sahip olmaksızın çobanın fikrini dinlemesi ve hatta makul görerek uygulamasıdır Çevresindeki insanları kulak vermek ve akla yatkın olan fikirleri uygulamak da sünnettir İnsan defalarca enaniyetini desteklememeli Sünnet yalnızca namazların önünde kıldığımız sünnetler değil peygamberimizin hayatındaki uygulamaları da sünnettir (Ahmet ŞahinMoral Dergisi)