En iyisi hatırlamamak herşeyi, geçmişi silmek en açık konuşmak gerekirse Yorgunsun Biliyorum… En azından benim değin, belkide daha çok…Yorgunsun lakin inatla sürükleniyorsun peşimden Ne zaman arkama dönüp baksam, sen hep ordasın Hep benzer yerde… Aşkından geriye doğru acılar kaldı Vakit dediğin sonunda senide çaldı Darmadağın edip uykularımı Yüreğimi hasretinle yakıp ta gittin Senin yaraların beni üzer, benim üzüntüm seni yaralar her defasında Biz çare değiliz birbirimize İkimizde en çok birbirimizden ödünç aldık hüzünlerimizi Ve acilen sen yorgunsun, ben ümitsiz… Ne olur gitme artık acıların üzerine üzerineBir yerde kal ve orası bana uzakta olsun ne olur Ne sen hak ediyorsun bu denli üzülmeyi be de ben Üstüne vurup bu karanlığı Yüreğimi benden alıp ta gittin Gökyüzünden toplayıp tüm yıldızları Bana ait ne varsa çalıp ta gittin En iyisi unutmak herşeyi, geçmişi silmek en açıkçası Gözlerindeki yaşların, yüreğindeki yorgunluğun sebebi olmasın artık sevdam Kendine bir sığınak bul ve yaralı düşlerin uykusundan kaldır o bezginlik yüreğini Sonradan bitmiş sev, fakat yorulmadan ve yormadan aşkı… Biz hesapsız yaşadık sen doyasıya yaşa Hadi…demin, önce gözlerimi sil gözlerinden, sonra ellerimin sıcaklığını soğut avuçlarındaBeni hatırlatan her şeyi değil et Yorulma bundan böyle benim için, gördün ancak faydası değilYeniden başla ve mutlu ol dilediğince… Lakin bundan böyle gelme karanlığıma…Yorgunsun biliyorum… (Mutluluğum eklensin mutluluğuna…) alinti