Elli İki Gece Sevdim İstanbul'u

Elli İki Gece Sevdim İstanbul'u


imageselliikigecesevdimistanbulu5b0b64b96af79


Elli iki gece sevdim İstanbulu

Sonra hep bildiğimiz masalların sonu gibiydi işte

Yıkık ve sancılıydı!

Ağrısı yeni dinmişken acılarımın

Yeni ağrılar arıyorum kendime

Uzaktaydı o

Hic sahip olamadığım şehrin tek ağrısıydı

İcimin en katı yerinde adının katilliği sıralanmıştı

Ben huznumle yuzumu kirletiyordum

O ise şehrin tenhalığına kacan otobus camlarına kazıyordu

Kahramanlığını

Ellerinin buğusuna binlerce kez surmuştum saclarımı

Ama o hep giden olmuştu

Bense defalarca kalan

Islak mumun alevi cozuyordu karanlığın katılığını

Nelere yurek germiştim bir zamanlar

Bir zamanlar olumun gergefine asmıştım sesimi

Şimdiyse hic kimsenin konuşmadığı dillerde susmayı deniyorum

Butun kelimeler duşlerime takılıyor

Avaz avaz yokluk tuketiyorum

Maviye donuşuyorken umutlarım

Vesikalık acılara sığdırıyordum yuzumun koyuluğunu

Aklıma astığım adreslerin hic biri ona cıkmıyordu

Ona cıkan butun yollar bana kilitliydi

Ona kacarken kendimden duşuyordum

Oluyordum satır satır

Buyumuşluk sokuyordum şairlerin gurultu sessizliğinden

Boşluğumdan kacan trenlere yukledim kimsesizliğimi

Gozlerimden sızdı kentin butun kuflu yağmurları

O gidendi kahramanlığıyla

Bense kalandım sahte şairliğimle!



Yasemin YILDIRIM