Elif Şafak Firarperest Anarşist Aşklar

Firarperest anarşi yanlısı aşklar
Firarperest Anarşist aşklar Elif Şafak

Anarşist Aşklar



Adam ve kadın, uzun yıllardır evliler Seviyorlar birbirlerini, orası belirlenmiş lakin eskisi gibi yok Zaten nicedir hiçbir şey eskisi gibi değil Bir Zamanlar sevdalar daha mı tutkuluydu, hasretler daha mı derin Sevgilinin saçının bir teline ne şiirler yazılırdı hani Bir defa görmekle ne değin fazla sevilirdi insan Kapı aralığından uzanan bir baş, perde peşinde bir bayan gölgesi, belli belirsiz bir gülümseme, gözbebeklerinde saklı alev ve har Uzak da sevilirdi yar Mümkündü Keza muhtemel hem imkânsızdı aşk Hayatın bir parçasıydı dokunmadan sevmek Yaklaşmadan Aşk bugün var yarın kaçtı kaçacak bir ada tavşanıydı güya Öylesine ürkek Kimse yüzde yüz kesin olamazdı aşka sahipolduğundan Mülkü yok, tapusu yoktu Daha mı anarşistti önceden aşklar? Sahi yarimne güzel kelimeydi Ağızda akide şekeri Yarimder, sonradan bir es verir, gayriihtiyari susardın Söyleyecek söz kalmazdı peşinde kimsesiz kaç cümleye bedeldi kelimeler Vaktiyle harfler daha mı kıymetliydi? Bir mektup yeterdi aylar süren ayrılıkların sessizliğini kapatmaya Tek bir yemin yeterdi aradaki mesafeleri azaltmaya Bundan Böyle hiçbir şey o kıvamda değil İbre şaştı, akort bozuldu sözde El titredi, akord bozuldu sanki İlişkilerimizin ahengi eskisi gibi yok Kelime cömerti, duygu cimrisi bugünün insanı Konuşmaya gelince açıyor ağzını, duygulanmaya gelince tutuyor kendini Vakit yok ya, her zaman bir acele halindeyiz ya, bunca koşuşturma arasında kimsenin durup da duygulanmaya vakti yok Bütün meslekler insan ruhunu kemirir durur Bir her birine hariç: ŞairlikBöyle demişti Charles Baudelaire Bundan Böyle bu şart da değişti Şimdilerde şairlik dahil bütün meslekler ruhumuzu kemirip duruyor, inceden inceden Makyajla kapatıyoruz kemirilen yerlerin üstünü, ruhumuzdaki gedikleri, benliğimizdeki oyukları Meşguliyetle, sosyallikle, unvanla, kariyerle, şan şöhretle kapatıyoruz Fakat alttan alta birçoğumuz benzer dertten mustaribiz: Tamamlayamadığımız bir eksiklik duygusunu, azalmayan bir bezginliği sırtımızda un çuvalı gibi taşıyoruz Biteviye bir değirmen taşı günlerin akışı Dönüyor kendi ritmiyle Bizi o çarkın dışına çıkaracak bir aşk arıyoruz Sıradışı bir sevda Ama gel gör ancak ne Ferhat´ız dağları delecek, ne Simurg kuşlarıyız mavilikte kanat çırpacak Ayrıca gizliden gizliye masalsı ve epik bir sevda arıyor keza de masalları ve destanları hayatımızdan satır satır siliyoruz *