Ecdadımızın Üç Kıtaya Hükmetmesini Sağlayan 10 Kılıç

Asya'dan Avrasya ve Anadolu'ya göçen Türkler, yanlarında getirdikleri kılıçlarla tüm Ortadoğu'nun kılıç biçimlerini derinden etkilemişlerdir. İlerleyen periyotlarda Osmanlı’nın yükselişiyle birlikte, Osmanlı Kılıcı adıyla Avrupa’yı da etkilemiştir. 

Türkler'in gücüne güç katan, Osmanlı'nın cihan imparatoru olmasına yardım eden, kimsenin hayallerinin ulaşamadığı yerlere ulaşan işte tam olarak bu kılıçlardı.


1. Kilij



En karakteristik Türk kılıçlarından olan Kilij’in kökeni Asya Hunları’na kadar masraf. Bu kılıcın en kıymetli özelliği ortasındaki bükümü ve yalmanıyla (kılıcın uç kısmında bulunan her 2 tarafı da keskin bölgeye verilen ad) darbe ve kesme gücünün hayli keskin olmasıdır. Keskinlikte, Katana ile yarışabilen seçkin kılıçlardandır. Tek atakta düşmanı ikiye böldüğü bilinen rivayetler ortasındadır.

2. Ağır Kilij



Orta Asya’daki Türki kavimler tarafından bulunan bu kılıcın yalmanının ağırlığı oldukça fazladır. Yükü kadar ölümcüllüğü de lisanlara destan bu yüzden kılıç ve balta karışımı bir forma bürünmüştür. Görünüş olarak da epeyce ürkütücü olan bu kılıç, 300 Sparta sinemasında de kendine rol bulmuştur fakat tarihi olarak Spartalılar’dan evvel Türkler’e aittir. Kılıcı yakından tanıyarak kullanabilen şahıslar mermiyi dahi ikiye bölebilir.

3. Yatağan



Yatağan, Osmanlı devrinde yaygın olarak 16. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar kullanılmış; meşhur ve tesirli bir cins kılıçtır. Yabancılar ortasında Türk Kılıcı, halk ortasında Kulaklı olarak da bilinir. Kılıcın tartı merkezi, kılıç imalinde Türk eğrisi olarak bilinen açısı ve ideal vuruş biçimi öteki kılıçlardan farklı olduğu için kullanımı zordur.  Formundaki bu farklılığın nedeniyse düşmanın her taraftan gelecek kılıç darbelerini daha kolay savurmaktır. Lakin iyi kullanan birinin elinde tahrip ve keski gücü, çağdaşı kılıçlardan çok yüksektir. Yatağan'daki motifler ve yazılar bazen bir şiir bazen bir özlü kelam olmakla bir arada çoğunlukla ayetler, kılıcın sahibinin ismi, dualar ve kılıcı yapan ustanın mührü ile üretim tarihi görülmektedir

4. Gaddare



Form olarak kılıçtan biraz daha kısa olan bu tıp, çok derecede keskin olmasıyla bilinir. Çok ağır olduğu için iki telle denetim edildiği bilinen Gaddare, mızraklı askerlerden oluşan düşman cephesini yarmak için baş üstünde çevirerek kullanılırdı. Gaddare, yürüyüş sırasında, sivri ucu havaya dönük olarak omuz üstünde ya da sırtta çapraz olarak taşınırdı.

5. Şaşmir



Bu kavisli kılıcın kökeni 9.yüzyıla ve Orta Asya’ya dayanır. Farsça kılıç manasına gelen Şemşir, öteki kılıçlardan farklı olarak bele yatay olarak takılır. Tip olarak eğri, uca hakikat incelen ve sivrilen bir formdadır. Yandan görünüşü aslan kuyruğunun kıvrıklığını anımsatır. Bu kılıç, darbe gücünü bıçağa yayarak, kesme üzerine odaklanır. Bu sebeple akından fazla savunma silahı olarak kullanılmıştır.

6. Karabela



Osmanlı kökenli olan bu kılıç, yeniçeri ve sipahiler tarafından kullanılmıştır. Karabela'nın en genel ayırt edici özelliği sapının kartal başı formundaolmasıdır. Osmanlı’nın Avrupa seferleriyle, kullanımdaki rahatlığı, hafifliği ve Türklere askeri açıdan duyulan hayranlık sebebiyle Avrupalılar tarafından benimsenmiştir. Türkler 17. ve 18.yüzyılda kullanmış; sonraki yüzyıllarda Polonlar tarafından ilgi görerek onların resmi kılıç formu haline gelmiştir.

7. Dımışki



Kılıcın ismi, dünyanın en sağlam çeliklerinden biri olan Damaskus(Şam)'tan gelmektedir. Efsanelere göre tek vuruşta rakibin kılıcını ve kalkanını, hatta kılıcın üzerine bırakılan ipek bir mendili ikiye bölebilir. Dımışki kılıçlar, bu şöhretlerini büyük ölçüde Haçlı Seferleri’ne borçludur. Ortadoğu’ya yaptıkları seferlerde bu kılıçlarla karşılaşan şövalyelerin ülkelerine döndüklerinde anlattıkları öyküler vakit içerisinde Dımışki kılıçları Avrupa’da bir efsane haline getirmiştir.

8. Hançer



Eski Türkler savaşta, göğüs göğse çarpışmalarda karşısındaki düşmana darbeleri hançerle vurmuştur. Kesici gövdesi bazen tek, ancak ekseriyetle çift ağızlı kesici bir silahtır. Hem kesici hem de yakın dövüş silahı olması sebebiyle geniş oluklara sahiptir. Kemere takılarak taşınan Türk hançerleri yaklaşık 35-40 cm. uzunluğundadır. Çelikten yapılmış olan kesici gövdesi altın yahut gümüş kakma yazılar, bitkisel motifler, saadet düğümü ya da Mühr-ü Süleyman üzere motiflerle süslenmiştir. Kabzaları kemik, fildişi, gümüş veya altın kaplamadır. Bunlar ahşap üzerine kadife, deri, gümüş yahut altın kaplama bir kın içinde taşınır.

9. Memlük kılıcı



Eğriliği az olan bu kılıç vaktinde Mısır’a hükmeden Memlüklüler’den türemiştir. Türk-İslam kültürüne ilişkin en eski kılıç dizaynlarından biridir. İnce, uzun, hafif ve dışa hakikat kavislidir. 19. Yüzyılda Karamanlı Hamit Beyefendi tarafından Amerikalılar’a armağan edilmiş; o tarihten bu yana da Amerika deniz subayları tarafından merasim kılıcı olarak taşınmaya başlanmıştır. (kesme biçimi)

10. Pala



Yatağan’ı daha fazla yeniçeriler kullanırken; pala, bahriye askeri ve süvariler tarafından kullanılırdı. Pala, düz; genişliği ucuna gerçek biraz artan ve bu yüzden yavaşça öne kıvrık üzere görünürdü. Kısa ve enli olması sebebiyle yakın dövüş silahı olarak kullanılırdı.