Cömertlik İle İlgili Hikayeler

Cömertlik İle İlgili dini Hikayeler
Cömertlik Hikayeleri


Soylu Davranış ve Merhamet

HZALI'NIN ağabeyi Cafer b Ebu Talib'in oğlu Abdullah, sıcak bir günde, bir kabilenin hurmalığına inmişti
Abdullah burada dinlenirken, hurmalıkta çalışan köleye, yemek yemek vakti üç parça ekmek geldiğini fark etti Adam ekmeklerden birini ağzına götürmek üzereydi ancak, ansızın önünde açlığı her halinden emin bir köpek belirdi
Köle elindeki ekmeği köpeğin önüne attı Köpek ekmeği hemencecik yedi
Esir ekmeğin ikinci parçasını da attı Köpek bunu da bir kerede sildi süpürdü
Esir bunun üstüne üçüncü parçayı da köpeğe verdi Kalkıp, tekrar işine
dönmek üzereydi ki, olup biteni uzaktan seyreden Abdullah, yaklaşıp sordu:
Ey esir, bugünkü yiyeceğin ne kadardı?
Köle sıkılarak cevap verdi:
Işte bu üç parça ekmek
O halde niçin kendine hiç ayırmadın?
Baktım ancak, hayvan çok aç O halde vazgeçmek istemedim
Peki sen ne yiyeceksin acilen?
Oruç tutacağım
Bunun üzerine, Abdullah b Cafer, köleden sahibini, evinin nerede olduğunu sordu Daha Sonra da gidip adamdan bu hurmalığı içindeki köleyle birlikte satın
aldı
Daha Sonra döndü, köleye bu tarlayı ve onu sahibinden satın aldığını söyledi ve
ekledi:
Seni azad ediyorum Bu hurmalığı da sana hediye ediyorum
Cömertliğiyle meşhur Abdullah b Cafer, kendisinden daha eli açık birini
tanıyıp tanımadığı sorulduğunda, bu olayı anlatır ve:
Lakin o köpeğe topu topu üç parça ekmek vermiş; sense ona koskoca bir
hurmalığı ve hürriyetini vermişsindediklerinde, şu karşılığı verirdi:
Fakat o elindeki herşeyi verdi; ben ise elimdekinin bir kısmını




Peygamberimizin cömertliğiyle ilgili bir öykü:

Kerem ve soylu davranış Peygamberimiz'in tabii özelliğiydi Özellikle ramazan aylarında O'nun kerem ve cömertliğine sınır olmazdı

Bir gün, bir adam, Rasûli Ekrem (SAV) mer'ada otlayan keçilerini sayarken gelmiş ve bir kaç keçi istemişti Rasûli Ekrem de ona bütün sürüyü vermişti Adam sürüyü kabilesine götürdüğünde:

Hepiniz müslüman olunuz Muhammed (SAV) o kadar eli açık ama, fakirlikten hiç korkmuyor, demişti

Rasûli Ekrem (SAV) bazen birinden bir şey satın alır, sonra onu tekrar ona armağan ederdi Kendilerine bir şey geldimi, hemencecik onu, başkalarına hediye ederdi yanlarında bir şey, bir gece kalacak olsa ondan üzüntü duyardı

Rasûli Ekrem (SAV)'in Hanımı Ümmü Seleme (Radıyallahu anha validemiz anlatıyor:

Rasûlüllah'ın yüzünde bir değişiklik hissettim Sebebini sorunca:

Dün aldığım yedi dinarı veremedim yanımda kaldı, buyurdu *