Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
2 YAŞ SENDROMU
2 yaş sendromu, bebeklikten çocukluğa geçiş sırasında karşılaşılan, bir grup sıkıntıların yaşandığı şahsi bir devirdir. Umumilik bu devir 18 aylıkken başlar 3,5 yaşa kadar devam eder. 2 yaş sendromu, anne-babaların evlat gelişiminde en çok zorlandığı periyottur.
2 Yaş Sendromu Niye olur?
Bu devirde gelişen dertlerin altında yatan nedenler, aslında evladın ruhsal gelişimi içinde saklı olan faktörlerdir. Evlatta öz bilinçilik durumu 18/24 aylar arasında gelişmektedir. Bu periyotta, yerküreyi etrafındaki nesneleri, kimseleri tanımaya ve keşfetmeye yarayacak yetilere sahip olur. Vücudunu kullanmaya başlar ve muhabere becerileri artar. Ne kadar çok nesneye dokunursa, ne kadar çok ortaya koymaya çalışırsa gelişimi o denli olumlu cihette etkilenir.
Soru sorması engellenen evlat ileride kendine inançsız, içe kapanık üzere kişilikler gösterebilir.
Öfkesi engellenen bir evlat ise bu duyguyu devirle kendisine yönelterek ısırma üzere davranışlar gösterebilir. Bu periyot evladın kendini ortaya koyduğu, her şeyin onun olmasını istediği, ısrarlı davrandığı bir devirdir. Evladın davranışları anne-babaları ne kadar yorsa ve yıpratsa da, bu süreksiz periyodu kabul etmek ve hazırlıklı olmak gerekir. Evladı bu periyotta asla uyusuz, âlâ yetiştirilmemiş, beğenilmeyen huylu bir evlat olarak tanımlamamak gerekir.
2 Yaş Sendromunda Ebeveynlerin İzlemesi Gereken Yollar
Söylediğiniz bir şeye itiraz ettiğinde aslında “Ben de kendi fikirleri ve kararları olan biriyim. Nasıl davranılması gerektiğini deneyerek öğrenmek istiyorum.” demek istiyordur. Onun bağımsızlık eforlarını destekleyin. Ona yaşına münâsib sorumluluklar verin. Net, anlaşılır, tutarlı sonlar koyarak kendini inançta hissetmesini sağlayın. Bahçeyi sulamadaa hortumu ona verebilir, kendi kendine yemek yemesini teşvik edebilir, alışveriş merkezleri ve süpermarketlerde alışverişe onun da iştirakini sağlayabilirsiniz.
Kuvvetini boşaltması için gün içinde bol bol dışarı çıkarın. Güvenliğini tehdit etmediği sürece istediği her şeye dokunsun. Bu onun bahtiyar olmasını ve gün içinde daha entegrasyonlu olmasını sağlayacaktır.
Evladın oyun aktivitesini kısıtlayacak dışarı çıkmaktan ve konut ziyaretlerinden kaçının. Uzun periyodik yolculuğa çıkacaksanız sevdiği oyuncakları ya da kitabı yanına alın. Aç, yorgun ya da uykuluyken evladınızı dışarıya çıkarmayın.
Öfkelendiği devir yanında sakince onunla göz teması kurmadan durun. Davranışının farkında olduğunuzu, ancak aldırış etmediğinizi hissettirin. Muhakkak onu odaya kilitlemeyin. Çok inatçı davrandığında siz de sakin olamazsınız. Bu nedenle bir mühlet odayı terk edin.
Evladınızı huzursuz edebilecek durum ve ortamlardan kaçının.
Bazen büyük bir evlat üzere bazen küçük bir bebek üzere davranıyorsa şunu diyor olabilir. “Büyümek ve bağımsız bir birey olmak istiyorum. Fakat şimdi küçüğüm. Senin desteğine ve yol göstermene gereksinimim var.” siz tutarlı hadler koyup, net ve makul beklentiler içinde epeyce, onun da bu dalgalanmalarının daha hafif ve kısa müddetli olacağını unutmayın. Çizdiğiniz hudutları o sakinken ona anlatmaya çalışın. Böylece hadise anında ya da öfkeli durumlarında sizin anlattıklarınız aklına gelecek ve nasıl davranması gerektiğini evvelden kestirecektir.
Nerede duracağını bilemediğinde şunu demek istiyor olabilir: “Kendi kendimi denetim etmeyi öğreniyorum. Bazen kendimi frenlemekte geç kalabiliyorum.” size ne devir gereksinimi olacağını evvelden iddia etmeye ve hazırlıklı olmaya çalışın. Frenlemekte zorlandığı durumlarda zarar görmemesi için önlemli olun. Ona hadlerini zorlayabileceği, vakit zaman hadlerini aştığında sonuçlarını görüp öğrenebileceği, özgür olabileceği ve kendisini tümüyle ortaya koyabileceği inançlı ortamlar yaratın. Ona bir oda ayırın ve düştüğünde canının yanmaması için yastıklarla döşeyin.
Yapmasını istemediğiniz bir davranışı varsa kızmak, engellemek ve cezalandırmak üzere davranışlar sergilemeyin. ”Hayır!” sözünü kullanırken seçici davranın. Mekanına getirilmesi imkansız ya da güç olmadıkça her isteğine hayır demeyin. Bu cins davranışlar olumsuz cephede etkileyebilir. Yapmanız gereken ilgisini dağıtmak olsun. Dikkatini gayrı cepheye çevirmede yaratıcı olmanız gerekiyor. Bunu sağlamak için onun gözüyle yerküreye bakıp oyunları kullanabilirsiniz. Direnmesi devam ediyorsa 2. bir oyun bulun. İlgi yerlerini keşfedin.
Günlük hayatta yapması gereken şeyleri mecburilik olarak hissettirmeyip, ona seçenekler sunarak kendi kararıymış üzere göstermeye çalışın.(Mesela”banyoya gidelim ”ifadesi bölgesine “Banyo vakti! Yürümek mi istersin, omzumda mı taşıyayım?” gibi)
Kendisine zarar veren hareketler yapıyor ve bunu bir oyun olarak algılıyorsa, bu davranışını sevmediğinizi anlaşılan eden jest,mimik ve laflarla dikkatini öbür yanlara çekin. Siz kaygılanıp haddinden fazla reaksiyon gösterirseniz bu ilgiyi armağan olarak algılayabilir. Farklı evlatlara vurduğunda, onları ittiğinde ya da ısırdığında şunu diyor olabilir: ” Sinirliydim, istediğim şeyin olmasına müsaade vermediler. Kendimi denetim edemedim.” Sair evlatlarla birlikteyken gözünüzün önünde olsun. Yumruk atma, cisim fırlatma, eşyalara zarar verme üzere davranışları varsa, gerginlik belirtileri olmaya başladığında duruma müdahele edin. Evladınıza kendini denetim etmesi için devir verin. Daha münâsib prosedürlerle gerginliğini azaltabileceği yolları gösterin. Vurma davranışına sıkça şahit olmuş, sorun çözme metodu olarak bu davranışı öğrenmiş olabilir. Örnek model olarak ebeveynlerin dikkatli davranması, görsel olarak buna maruz kalsalar dahi evlatlarına bunun yanlış olduğunu belirtmeleri gerekir. Kendisine, muhitine ve diğerlerine zarar verebilecek davranışlarda bulunuyorsa bir kompetan insana danışmak akıllıca olabilir. Kendisine devir ayırmayan ebeveynler, evlatlarıyla daha çok çatışma içine girer. Bu nedenle gün içerisinde kendinize hususî vakitler ayırın. Ayrıyeten misal sorunları olan ailelerin ebeveynleriyle arkadaşlık kurmanız, paylaşım ve destek açışından değerlidir.
2 yaş sendromu, bebeklikten çocukluğa geçiş sırasında karşılaşılan, bir grup sıkıntıların yaşandığı şahsi bir devirdir. Umumilik bu devir 18 aylıkken başlar 3,5 yaşa kadar devam eder. 2 yaş sendromu, anne-babaların evlat gelişiminde en çok zorlandığı periyottur.
2 Yaş Sendromu Niye olur?
Bu devirde gelişen dertlerin altında yatan nedenler, aslında evladın ruhsal gelişimi içinde saklı olan faktörlerdir. Evlatta öz bilinçilik durumu 18/24 aylar arasında gelişmektedir. Bu periyotta, yerküreyi etrafındaki nesneleri, kimseleri tanımaya ve keşfetmeye yarayacak yetilere sahip olur. Vücudunu kullanmaya başlar ve muhabere becerileri artar. Ne kadar çok nesneye dokunursa, ne kadar çok ortaya koymaya çalışırsa gelişimi o denli olumlu cihette etkilenir.
Soru sorması engellenen evlat ileride kendine inançsız, içe kapanık üzere kişilikler gösterebilir.
Öfkesi engellenen bir evlat ise bu duyguyu devirle kendisine yönelterek ısırma üzere davranışlar gösterebilir. Bu periyot evladın kendini ortaya koyduğu, her şeyin onun olmasını istediği, ısrarlı davrandığı bir devirdir. Evladın davranışları anne-babaları ne kadar yorsa ve yıpratsa da, bu süreksiz periyodu kabul etmek ve hazırlıklı olmak gerekir. Evladı bu periyotta asla uyusuz, âlâ yetiştirilmemiş, beğenilmeyen huylu bir evlat olarak tanımlamamak gerekir.
2 Yaş Sendromunda Ebeveynlerin İzlemesi Gereken Yollar
Söylediğiniz bir şeye itiraz ettiğinde aslında “Ben de kendi fikirleri ve kararları olan biriyim. Nasıl davranılması gerektiğini deneyerek öğrenmek istiyorum.” demek istiyordur. Onun bağımsızlık eforlarını destekleyin. Ona yaşına münâsib sorumluluklar verin. Net, anlaşılır, tutarlı sonlar koyarak kendini inançta hissetmesini sağlayın. Bahçeyi sulamadaa hortumu ona verebilir, kendi kendine yemek yemesini teşvik edebilir, alışveriş merkezleri ve süpermarketlerde alışverişe onun da iştirakini sağlayabilirsiniz.
Kuvvetini boşaltması için gün içinde bol bol dışarı çıkarın. Güvenliğini tehdit etmediği sürece istediği her şeye dokunsun. Bu onun bahtiyar olmasını ve gün içinde daha entegrasyonlu olmasını sağlayacaktır.
Evladın oyun aktivitesini kısıtlayacak dışarı çıkmaktan ve konut ziyaretlerinden kaçının. Uzun periyodik yolculuğa çıkacaksanız sevdiği oyuncakları ya da kitabı yanına alın. Aç, yorgun ya da uykuluyken evladınızı dışarıya çıkarmayın.
Öfkelendiği devir yanında sakince onunla göz teması kurmadan durun. Davranışının farkında olduğunuzu, ancak aldırış etmediğinizi hissettirin. Muhakkak onu odaya kilitlemeyin. Çok inatçı davrandığında siz de sakin olamazsınız. Bu nedenle bir mühlet odayı terk edin.
Evladınızı huzursuz edebilecek durum ve ortamlardan kaçının.
Bazen büyük bir evlat üzere bazen küçük bir bebek üzere davranıyorsa şunu diyor olabilir. “Büyümek ve bağımsız bir birey olmak istiyorum. Fakat şimdi küçüğüm. Senin desteğine ve yol göstermene gereksinimim var.” siz tutarlı hadler koyup, net ve makul beklentiler içinde epeyce, onun da bu dalgalanmalarının daha hafif ve kısa müddetli olacağını unutmayın. Çizdiğiniz hudutları o sakinken ona anlatmaya çalışın. Böylece hadise anında ya da öfkeli durumlarında sizin anlattıklarınız aklına gelecek ve nasıl davranması gerektiğini evvelden kestirecektir.
Nerede duracağını bilemediğinde şunu demek istiyor olabilir: “Kendi kendimi denetim etmeyi öğreniyorum. Bazen kendimi frenlemekte geç kalabiliyorum.” size ne devir gereksinimi olacağını evvelden iddia etmeye ve hazırlıklı olmaya çalışın. Frenlemekte zorlandığı durumlarda zarar görmemesi için önlemli olun. Ona hadlerini zorlayabileceği, vakit zaman hadlerini aştığında sonuçlarını görüp öğrenebileceği, özgür olabileceği ve kendisini tümüyle ortaya koyabileceği inançlı ortamlar yaratın. Ona bir oda ayırın ve düştüğünde canının yanmaması için yastıklarla döşeyin.
Yapmasını istemediğiniz bir davranışı varsa kızmak, engellemek ve cezalandırmak üzere davranışlar sergilemeyin. ”Hayır!” sözünü kullanırken seçici davranın. Mekanına getirilmesi imkansız ya da güç olmadıkça her isteğine hayır demeyin. Bu cins davranışlar olumsuz cephede etkileyebilir. Yapmanız gereken ilgisini dağıtmak olsun. Dikkatini gayrı cepheye çevirmede yaratıcı olmanız gerekiyor. Bunu sağlamak için onun gözüyle yerküreye bakıp oyunları kullanabilirsiniz. Direnmesi devam ediyorsa 2. bir oyun bulun. İlgi yerlerini keşfedin.
Günlük hayatta yapması gereken şeyleri mecburilik olarak hissettirmeyip, ona seçenekler sunarak kendi kararıymış üzere göstermeye çalışın.(Mesela”banyoya gidelim ”ifadesi bölgesine “Banyo vakti! Yürümek mi istersin, omzumda mı taşıyayım?” gibi)
Kendisine zarar veren hareketler yapıyor ve bunu bir oyun olarak algılıyorsa, bu davranışını sevmediğinizi anlaşılan eden jest,mimik ve laflarla dikkatini öbür yanlara çekin. Siz kaygılanıp haddinden fazla reaksiyon gösterirseniz bu ilgiyi armağan olarak algılayabilir. Farklı evlatlara vurduğunda, onları ittiğinde ya da ısırdığında şunu diyor olabilir: ” Sinirliydim, istediğim şeyin olmasına müsaade vermediler. Kendimi denetim edemedim.” Sair evlatlarla birlikteyken gözünüzün önünde olsun. Yumruk atma, cisim fırlatma, eşyalara zarar verme üzere davranışları varsa, gerginlik belirtileri olmaya başladığında duruma müdahele edin. Evladınıza kendini denetim etmesi için devir verin. Daha münâsib prosedürlerle gerginliğini azaltabileceği yolları gösterin. Vurma davranışına sıkça şahit olmuş, sorun çözme metodu olarak bu davranışı öğrenmiş olabilir. Örnek model olarak ebeveynlerin dikkatli davranması, görsel olarak buna maruz kalsalar dahi evlatlarına bunun yanlış olduğunu belirtmeleri gerekir. Kendisine, muhitine ve diğerlerine zarar verebilecek davranışlarda bulunuyorsa bir kompetan insana danışmak akıllıca olabilir. Kendisine devir ayırmayan ebeveynler, evlatlarıyla daha çok çatışma içine girer. Bu nedenle gün içerisinde kendinize hususî vakitler ayırın. Ayrıyeten misal sorunları olan ailelerin ebeveynleriyle arkadaşlık kurmanız, paylaşım ve destek açışından değerlidir.
