Bilgisayar oyunları, internet tasarrufu ve televizyon, çocukve gençlerde şiddete eğilim yaratır mı?
Çocukluk periyodu özdeşimlerle, bedellerin öğrenildiği bir dönemken, ergenlik devri bu özdeşimlerin, bedellerin gözden geçirildiği yeni bedeller kazanıldığı, kimliğin formlandığı bir periyottur. Bu periyotlardaki şiddet içerikli sinemalar ve oyunlar gencin kıymet yargılarını ilgi biçimlerini derinden etkileyecektir. Medyanın şiddet davranışlarını hayatlarının bir kesimi olarak sunduğu kahramanlar, evlatlar ve gençler için özdeşim nesnesi olabilecektir. Bu tesirlere maruz kalan evlat ve gençlerde şiddet içerikli davranışlar artacaktır. Birden fazla hengam yerküreyi tehlikeli bir konum, kurallarını kendilerinin koyduğu, bu şiddet içerikli kurallara uyulduğunda başlarına bir şey gelmeyeceği yada başlarına gelecek cezai sorumlulukların değersizliği, yada onlarında şiddet uyguladıkları bireylerle ilgi empati eksikliği laf mevzusudur. Televizyon maruziyetine bağlı şiddet eğilimi bu maruziyete uğramayan evlatlara nazaran şiddet eğilimini yaklaşık 10 kat kadar arttırmaktadır. Etkilenme her yaş için laf hususudur.
Son yıllarda evlatlar ve gençler arasında şiddet eğiliminin arttığını, medyada yan alan haberlerle birlikte görüyoruz. Bu hem değişen yerküre ve aile yapısından, medyadaki şiddet içerikli programlardan, hem de yakın devirde önemli bir sorun haline gelen internette şiddet içerikli oyunlardan kaynaklanmaktadır. Şiddete maruz kalma, televizyondaki şiddet içerikli sahneler ve bilgisayatraki şiddet içerikli oyunlar, ailenin ve bilhassa evlat ve gençlerin şiddete yönelik algısını değiştirmektedir. Şiddeti televizyon yahut internette görmek ve tanık olmak, şiddeti sıradanlaştırmayı beraberinde getirir. Bu programlardaki şiddet uygulayıcılarının kahramanlaştırılması, ceza almamaları, şiddet uyguladıkları insanlara karşı empati eksiklikleri, şiddet uygulanan kimselerin yaşadıkları acının yansıtılmaması ya da olağanlaştırılması, şiddet uygulanan şahısların bunları hak ettiği biçiminde algının yaratılması, şiddetin ceza aracı olarak kullanılmasının sıradanlaştırılması, adalet sisteminin hiç husus edilmemesi, evlat ve gençlerin yerküreye, adalete ve vicdana yönelik algılarının-değerlerinin değişmesine neden olmaktadır. İdealize ettikleri kahramanların davranışlarını model alan evlat ve gençler televizyonda seyrettikleri çizgi sinema, seri sinemelardaki kahramanları yada internette oynadıkları oyunları gerçek yerkürede sahnelemektedirler.
İnternet tasarrufu evladın ve gencin şiddete eğilimini arttırır. Birebir vakitte yaygın internet kullanan evlatların toplumsal gelişimleri aksayabilir, daha dertli ve daha düşük özgüvenli olmalarına, akademik muvaffakiyetlerinin düşük olmasına, mektebe devam güçlükleri yaşamalarına da neden olabilir. Gençlerin kendi davranışlarını denetim etmekte zorlanmaları, sorun durumlarda başa çıkma yollarını bilmemeleri, öfke denetimi ve tesirli muhabere sağlayamamarı üzere durumlar da şiddet eğilimlerini artırabilir. İnternet tasarrufu tıpkı devirde öfke kontolü ve tesirli eiletişim becerileri, sorun çözme becerilerini olumsuz etkileyerek de şiddet eğiliminde rol oynar.
Evlatların ve gençlerin yaptıkları içtimaî faaliyetlerin kısıtlı olması şiddete eğilimi tesirler mi?
Bazen içtimaî olarak daha çekingen evlat ve gençler daha az çevre faaliyetlere ortamlara katıldığı üzere bazen de daha çokça internette kullanmak gencin toplumsallaşmasını azaltır. Her iki durumda sıkıntıdır ve çözülmesi gerekir. Evlat ve gençler hem kuvvetlerini atabilecekleri, içtimaî etkileşimde bulanabilecekleri hem de yaratıcılıklarını ve ilgi sahalarını geliştirebilecekleri çevre faliyetlerde bulunmaları değerlidir. Toplumsal destekleri daha âlâ olan, içtimaî ortamlarda daha çokça vakit geçiren evlat ve gençler kendilerini daha inançlı hissedeceklerdir. Birebir devranda ruhsal olarak sağlıklı gelişeceklerdir, daha yaratıcı ve daha başarılı bireyler olacaklardır.
Günümüzde içtimaî faaliyetlere az katılan, internette daha çokça vakit geçiren mahsusen şiddet içerikli oyunlarla çokça devir geçiren gençlerde şiddete eğilimin olduğunu yukarı da da belirttim. Şiddet; öğrenme yoluyla edinilen bir davranıştır. Evlatların şiddeti öğrendikleri meydanlar ortadan kaldırılır, tam bilakis meselelerle baş etme, tahlil üretme biçimleri değiştirilirse şiddet davranışına başvurmaları da azalacaktır. Gençleri internetten uzaklaştırmanın bir yolu onun yanına koyabilecekleri, sefalı bulabilecekleri (gencin de katılmayı kabul ettiği, yapmak istediği) yeni aktiviteler koymaktır. Bu nedenle gencin kendisinin de ilgi duyduğu, sanat, spor, bilim üzere faliyetler, gencin toplumsallaşmasına, internet ortamı dışında gerçek arkadaşlıkler ve muhabereler kurmasına yol açacaktır. Bu faliyetler içerisnde evlat tıpkı devranda “sorun çözme becerisini” geliştirmeyi öğrenecektir. Böylelikle bu faaliyetlere iştirakle, hem şiddet eğiliminin azalmasına hem de ruhsal olarak daha şağlıklı, başarılı ve yaratıcılık yanları gelişkin bireyler ortayaçıkacaktır.
Evlat ve gençlerin şiddete eğilimleri artıyor mu?
Yerkürenin ekonomik ve çevre yapısının değişmesi, savaşlar, çevresel maruziyetler, olumsuz ömür hadiseleri ruhsal marazları da etkilemektedir. Kimi ruhsal hastalıklarda yaygınlığın daha artmasına neden olmaktadır. Tekrar şiddetin evvel ekranlarda, sonra hayatın içinde sıradanlaştırılması, eğilimin artması, şiddet içeren davranışlar biçiminde ya da birtakım hastalık belirtilerine de yansıyatrak-eklenerek müracaatların artmasına neden olabilir. Evlat ve ergen ruh sıhhati ve marazları polkliniklerinde şiddet içerikli davranışlarla müracaat olduğunda, umumiyetle altta yatan ruhsal bozukluklar kelam bahsidir. Münhasıran davranım bozukluğunda gayrısına yöneltilen şiddet laf konusuyken, depresyon ve iki uçlu bozukluklarda kişinin kendine ve diğerine yönelliği şiddet kelam mevzusudur. Şiddete eğilim ruhsal yakınmaların nedenlerinden biri olsun ya da olmasdın evladın ömrüne, mektep hayatına zarar vercek geri dönüşümsüz (kendine yada diğerine zarar verme, isimli olarak başının derde girmesi, mektepten atılma gibi) sonuçlara neden olabilecektir. Aileler evvelden şiddet içerikli davranışları olmayan çocuklardaki artmış şiddet davranışları için evlat psikiyatristlerine başvurmalı, bunun altında yatan nedenlere yönelik tedavi desteği almalıdırlar.
Bir evladın şiddete eğilimi olup olmadığı nasıl anlaşılır? Bu noktada aileler ve muallimleri nelere dikkat etmeli?
Bir sorunu başlamadan çözmenin yolu ona neden olan riskli durumları bilip, istenilmeyen sonuç oluşmadan müdahale etmektir. O nedenle şiddeti doğuran nedenleri, biz muallim ve anne-babalar öğretirsek şiddet davranışları ortaya çıkmadan önlenebilir. Yukarıda en çok tartıştığımız bahis internetti. Yani evladın izlemesi, öğrenmesi yoluyla şiddet davranışını uyygulaması. Öteki nedenleri tanık olma yani ana pederin kendi arasındaki şiddete tanık olması, ya da bizat kendisinin maruz kalması olarak sayılabilir. Yeniden akran öbekleri, engellenmeye dayanamama, öfkesini denetim edememe, sorun çözme becerisinin gelişmemesi, dertlere başa çıkamaması ve kimi ruhsal marazlar şiddet davranışı için risk oluşturan durumlardır. Bu durumların varlığında evladın şiddet davranışı göstermesini engellemek için erken tedbirler alınabilir. Ailede şiddetin önlenmesi, internetin denetimi, kısıtlanması, güzel bir çevre etkileşim ve çevre destek, yukarıda sayılan faaliyetler, mektep ve hoca desteği sağlanarak şiddet davranışının ortaya çıkması engellenebilir. Şiddet davranışı gösteren evlat ve gençlerde ise bir evlat psikiyatristi tarafından bu davranışın nedenlerine ve önlenmesine yönelik kapsamlı bir değerlendirmeye gereksinim vardır.
Aileler bilmelidirler ki şiddet içeren programlara maruziyet evlatlarını etkileyebilir, artık yada gelecekte şiddet, saldırganlık içeren davranış göstermelerinie neden olabilir, artırabilir. Ana pederler bazen çok dikkat etse de bu maruziyeti engellemek mümkün olmayabilir. Aileler, internet ve televizyonda şiddet içeren programlardan evlatlarını korumalıdırlar. Evlatlarının davranışları, evladın kendisine ya da diğerlerine zarar veriyorsa evlat psikiyatristlerinden destek almalıdırlar.
Tekrar kimi ruhsal hastalıklarda evladın kendine ya da diğerlerine yönelik şiddet içeren davranışları olabilir. Aileler bunların sıradan olmadığının, ruhsal sıkıntıların bir belirtisi olabileceğini bilmeli, farkına varmalıdırlar. Evlat psikiyatristlerinden bunların nedenlerini anlamaya ve tahliline yönelik yardım almalıdırlar.
Çocukluk periyodu özdeşimlerle, bedellerin öğrenildiği bir dönemken, ergenlik devri bu özdeşimlerin, bedellerin gözden geçirildiği yeni bedeller kazanıldığı, kimliğin formlandığı bir periyottur. Bu periyotlardaki şiddet içerikli sinemalar ve oyunlar gencin kıymet yargılarını ilgi biçimlerini derinden etkileyecektir. Medyanın şiddet davranışlarını hayatlarının bir kesimi olarak sunduğu kahramanlar, evlatlar ve gençler için özdeşim nesnesi olabilecektir. Bu tesirlere maruz kalan evlat ve gençlerde şiddet içerikli davranışlar artacaktır. Birden fazla hengam yerküreyi tehlikeli bir konum, kurallarını kendilerinin koyduğu, bu şiddet içerikli kurallara uyulduğunda başlarına bir şey gelmeyeceği yada başlarına gelecek cezai sorumlulukların değersizliği, yada onlarında şiddet uyguladıkları bireylerle ilgi empati eksikliği laf mevzusudur. Televizyon maruziyetine bağlı şiddet eğilimi bu maruziyete uğramayan evlatlara nazaran şiddet eğilimini yaklaşık 10 kat kadar arttırmaktadır. Etkilenme her yaş için laf hususudur.
Son yıllarda evlatlar ve gençler arasında şiddet eğiliminin arttığını, medyada yan alan haberlerle birlikte görüyoruz. Bu hem değişen yerküre ve aile yapısından, medyadaki şiddet içerikli programlardan, hem de yakın devirde önemli bir sorun haline gelen internette şiddet içerikli oyunlardan kaynaklanmaktadır. Şiddete maruz kalma, televizyondaki şiddet içerikli sahneler ve bilgisayatraki şiddet içerikli oyunlar, ailenin ve bilhassa evlat ve gençlerin şiddete yönelik algısını değiştirmektedir. Şiddeti televizyon yahut internette görmek ve tanık olmak, şiddeti sıradanlaştırmayı beraberinde getirir. Bu programlardaki şiddet uygulayıcılarının kahramanlaştırılması, ceza almamaları, şiddet uyguladıkları insanlara karşı empati eksiklikleri, şiddet uygulanan kimselerin yaşadıkları acının yansıtılmaması ya da olağanlaştırılması, şiddet uygulanan şahısların bunları hak ettiği biçiminde algının yaratılması, şiddetin ceza aracı olarak kullanılmasının sıradanlaştırılması, adalet sisteminin hiç husus edilmemesi, evlat ve gençlerin yerküreye, adalete ve vicdana yönelik algılarının-değerlerinin değişmesine neden olmaktadır. İdealize ettikleri kahramanların davranışlarını model alan evlat ve gençler televizyonda seyrettikleri çizgi sinema, seri sinemelardaki kahramanları yada internette oynadıkları oyunları gerçek yerkürede sahnelemektedirler.
İnternet tasarrufu evladın ve gencin şiddete eğilimini arttırır. Birebir vakitte yaygın internet kullanan evlatların toplumsal gelişimleri aksayabilir, daha dertli ve daha düşük özgüvenli olmalarına, akademik muvaffakiyetlerinin düşük olmasına, mektebe devam güçlükleri yaşamalarına da neden olabilir. Gençlerin kendi davranışlarını denetim etmekte zorlanmaları, sorun durumlarda başa çıkma yollarını bilmemeleri, öfke denetimi ve tesirli muhabere sağlayamamarı üzere durumlar da şiddet eğilimlerini artırabilir. İnternet tasarrufu tıpkı devirde öfke kontolü ve tesirli eiletişim becerileri, sorun çözme becerilerini olumsuz etkileyerek de şiddet eğiliminde rol oynar.
Evlatların ve gençlerin yaptıkları içtimaî faaliyetlerin kısıtlı olması şiddete eğilimi tesirler mi?
Bazen içtimaî olarak daha çekingen evlat ve gençler daha az çevre faaliyetlere ortamlara katıldığı üzere bazen de daha çokça internette kullanmak gencin toplumsallaşmasını azaltır. Her iki durumda sıkıntıdır ve çözülmesi gerekir. Evlat ve gençler hem kuvvetlerini atabilecekleri, içtimaî etkileşimde bulanabilecekleri hem de yaratıcılıklarını ve ilgi sahalarını geliştirebilecekleri çevre faliyetlerde bulunmaları değerlidir. Toplumsal destekleri daha âlâ olan, içtimaî ortamlarda daha çokça vakit geçiren evlat ve gençler kendilerini daha inançlı hissedeceklerdir. Birebir devranda ruhsal olarak sağlıklı gelişeceklerdir, daha yaratıcı ve daha başarılı bireyler olacaklardır.
Günümüzde içtimaî faaliyetlere az katılan, internette daha çokça vakit geçiren mahsusen şiddet içerikli oyunlarla çokça devir geçiren gençlerde şiddete eğilimin olduğunu yukarı da da belirttim. Şiddet; öğrenme yoluyla edinilen bir davranıştır. Evlatların şiddeti öğrendikleri meydanlar ortadan kaldırılır, tam bilakis meselelerle baş etme, tahlil üretme biçimleri değiştirilirse şiddet davranışına başvurmaları da azalacaktır. Gençleri internetten uzaklaştırmanın bir yolu onun yanına koyabilecekleri, sefalı bulabilecekleri (gencin de katılmayı kabul ettiği, yapmak istediği) yeni aktiviteler koymaktır. Bu nedenle gencin kendisinin de ilgi duyduğu, sanat, spor, bilim üzere faliyetler, gencin toplumsallaşmasına, internet ortamı dışında gerçek arkadaşlıkler ve muhabereler kurmasına yol açacaktır. Bu faliyetler içerisnde evlat tıpkı devranda “sorun çözme becerisini” geliştirmeyi öğrenecektir. Böylelikle bu faaliyetlere iştirakle, hem şiddet eğiliminin azalmasına hem de ruhsal olarak daha şağlıklı, başarılı ve yaratıcılık yanları gelişkin bireyler ortayaçıkacaktır.
Evlat ve gençlerin şiddete eğilimleri artıyor mu?
Yerkürenin ekonomik ve çevre yapısının değişmesi, savaşlar, çevresel maruziyetler, olumsuz ömür hadiseleri ruhsal marazları da etkilemektedir. Kimi ruhsal hastalıklarda yaygınlığın daha artmasına neden olmaktadır. Tekrar şiddetin evvel ekranlarda, sonra hayatın içinde sıradanlaştırılması, eğilimin artması, şiddet içeren davranışlar biçiminde ya da birtakım hastalık belirtilerine de yansıyatrak-eklenerek müracaatların artmasına neden olabilir. Evlat ve ergen ruh sıhhati ve marazları polkliniklerinde şiddet içerikli davranışlarla müracaat olduğunda, umumiyetle altta yatan ruhsal bozukluklar kelam bahsidir. Münhasıran davranım bozukluğunda gayrısına yöneltilen şiddet laf konusuyken, depresyon ve iki uçlu bozukluklarda kişinin kendine ve diğerine yönelliği şiddet kelam mevzusudur. Şiddete eğilim ruhsal yakınmaların nedenlerinden biri olsun ya da olmasdın evladın ömrüne, mektep hayatına zarar vercek geri dönüşümsüz (kendine yada diğerine zarar verme, isimli olarak başının derde girmesi, mektepten atılma gibi) sonuçlara neden olabilecektir. Aileler evvelden şiddet içerikli davranışları olmayan çocuklardaki artmış şiddet davranışları için evlat psikiyatristlerine başvurmalı, bunun altında yatan nedenlere yönelik tedavi desteği almalıdırlar.
Bir evladın şiddete eğilimi olup olmadığı nasıl anlaşılır? Bu noktada aileler ve muallimleri nelere dikkat etmeli?
Bir sorunu başlamadan çözmenin yolu ona neden olan riskli durumları bilip, istenilmeyen sonuç oluşmadan müdahale etmektir. O nedenle şiddeti doğuran nedenleri, biz muallim ve anne-babalar öğretirsek şiddet davranışları ortaya çıkmadan önlenebilir. Yukarıda en çok tartıştığımız bahis internetti. Yani evladın izlemesi, öğrenmesi yoluyla şiddet davranışını uyygulaması. Öteki nedenleri tanık olma yani ana pederin kendi arasındaki şiddete tanık olması, ya da bizat kendisinin maruz kalması olarak sayılabilir. Yeniden akran öbekleri, engellenmeye dayanamama, öfkesini denetim edememe, sorun çözme becerisinin gelişmemesi, dertlere başa çıkamaması ve kimi ruhsal marazlar şiddet davranışı için risk oluşturan durumlardır. Bu durumların varlığında evladın şiddet davranışı göstermesini engellemek için erken tedbirler alınabilir. Ailede şiddetin önlenmesi, internetin denetimi, kısıtlanması, güzel bir çevre etkileşim ve çevre destek, yukarıda sayılan faaliyetler, mektep ve hoca desteği sağlanarak şiddet davranışının ortaya çıkması engellenebilir. Şiddet davranışı gösteren evlat ve gençlerde ise bir evlat psikiyatristi tarafından bu davranışın nedenlerine ve önlenmesine yönelik kapsamlı bir değerlendirmeye gereksinim vardır.
Aileler bilmelidirler ki şiddet içeren programlara maruziyet evlatlarını etkileyebilir, artık yada gelecekte şiddet, saldırganlık içeren davranış göstermelerinie neden olabilir, artırabilir. Ana pederler bazen çok dikkat etse de bu maruziyeti engellemek mümkün olmayabilir. Aileler, internet ve televizyonda şiddet içeren programlardan evlatlarını korumalıdırlar. Evlatlarının davranışları, evladın kendisine ya da diğerlerine zarar veriyorsa evlat psikiyatristlerinden destek almalıdırlar.
Tekrar kimi ruhsal hastalıklarda evladın kendine ya da diğerlerine yönelik şiddet içeren davranışları olabilir. Aileler bunların sıradan olmadığının, ruhsal sıkıntıların bir belirtisi olabileceğini bilmeli, farkına varmalıdırlar. Evlat psikiyatristlerinden bunların nedenlerini anlamaya ve tahliline yönelik yardım almalıdırlar.