Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Çocukluk devrinde bu husustaki en kıymetli dertler, evlatların yanlış beslenme alışkanlığı kazanmalarına bağlı olarak ortaya çıkmaktadır. Bu durum öncelikle. malnütrisyon denilen zayıf ve istikrarsız beslenmeye yol açmaktadır. Analar evlatlarının günlük besin muhtaçlıklarını bilmediklerinden ve beslenmeyi karın doyurma olarak düşündüklerinden evladı umumiyetle tek tip besinlerle beslemekte yahut besin pahası düşük olanları vererek muhtaçlığını karşılayamamasına neden olmaktadır. Bunun sonucunda evladın büyüme ve gelişmesi, yavaşlamakta ve durmaktadır. Velev kazandığı yükü bile kaybedebilmektedir. Bu yaşlardaki ehliyetsiz ve istikrarsız beslenme durumunda fizikî gelişimin yanı sıra zeka gelişimi ve öğrenme yeteneklerinin de olumsuz yanda etkilendiği görülmektedir. Daha sonraki yaşlarda evlatların fizikî gelişimleri beslenme durumlarının uygunlaştırılması ile bir raddeye kadar düzelebildiği halde mental gelişimlerindeki bozukluğun ehliyetli ve istikrarlı beslenen evlatların seviyesine erişemediği görülmekte ve bu durum mektep çağında kendisini göstermektedir. Bilindiği üzere çocuklarda dimağ gelişiminin 1/3'ü ana karnında olmakta, geçmişe kalan gelişim doğumdan sonra devam etmekte ve 5 yaşına kadar tamamlanmaktadır. Dimağ hücreleri yapıldıktan sonra yenilenmediği için gelişme periyodunda yerinde besin sağlanamazsa meydana gelen bozukluk hayat uzunluğu devam etmektedir.
Ailenin kendi evladını öbür evlatlarla karşılaştırarak onlara gereksiniminden çokça besin vermesi ya şişmanlık meselesinin ortaya çıkmasına yahut evladın besinlere isteksizlik duymasına ve yemek istememesine yol açmaktadır. Bu bağlamda iştah açıcı şurupların, gereksiz mekana verilen vitamin ve minerallerin yarardan çok yarar vereceği aşikardır. Ailelerin evlat beslenmesi ve besinler konusundaki yanlış batıl inançları ve toplumsal adetleri evladın gayrikâfi ve istikrarsız beslenmesinin ve kimi besinlere alışamamasının bir gayri nedeni olmaktadır.
Evladın yeterli davranışlarda bulunduğu vakitlerde dondurma, şeker, çikolata vb. eserler ile armağanlandırılması birtakım besinlerin beslenme kıymetleriyle zıt pahalar kazanmasına yol açmaktadır. Evlada yemek aralarında bu tıp eserlerin verilmesi evladın esas öğünlerdeki besinleri almasını engellemektedir. Böylesi bir durum evladın besin pahası yüksek olan alternatiflerden uzak kalmasına, münasebetiyle birtakım besin öğelerinin zayıflığına sebebiyet vermektedir. Örnek olarak A vitamini zayıflığı körlüğe, D vitamini zayıflığı kemik bozukluklarına, demir mineralinin eksikliği kansızlığa… yer hazırlayabilmektedir. Evladın gelişiminde 50’ye yakın çeşitte besin öğesine muhtaçlık duyulduğu hesaba alınırsa, besin çeşitliliğinin değeri çok daha net anlaşılabilir. Beslenme yalnızca karın tokluğu olarak algılanmamalıdır.
