Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Hepimiz zor ve acı günlerin içinden geçiyoruz. Hepimiz bir takım travmatik olaylara şahit oluyoruz ama bizim dışımızda çok dikkat etmemiz gereken çocuklarımız da bu süreci bizimle birlikte yaşıyorlar. Bu zor günlerde tramvayı en az hasarla atlatabilmek için çocuklarımızı nasıl koruyacağımızı kaleme almak istedim.
Öncelik travmadan koruma olmalıdır..
Televizyon, bilgisayar ve özellikle sosyal medyayı kullanan çocuklarımızın hesapları kontrol edilmelidir. Neleri izlediği hangi görüntülere şahit olduklarına bakılabilir. Hepimiz biliyoruz ki çok küçük yaştaki çocukların artık sosyal medya hesapları var. Bu çocukların sosyal medya hesaplarının güvenlik ayarları kontrol edilmelidir gerekirse belli süreler hesapları kapatılabilir.
İkinci olarak kolaylıkla şiddet mesajlarını alabilecekleri ortam yetişkinler arasındaki diyaloglardır. Çok korkutucu, felaket senaryoları içeren konuşmalardan uzak durulmalıdır. Çocuklar dinlemiyormuş gibi görünseler bile kulakları yetişkinlerin ne dediklerin de olabilir. Çocuklar gelişim düzeylerine göre bu konuşmalarda kast edilenin ötesinde yanlış anlamlar çıkartılabilir, dikkat olunmalıdır.
Travmayı doğrudan yaşamış ya da şahit olmuşlarsa;
Çocuğun şiddeti ve şiddetten aldığı mesajı, ne hissettiğini, neler düşündüğü anlaşılmaya çalışılmalıdır. Travmanın çocuğun zihninde nasıl yorumlandığı, neler ifade ettiği zorlamadan konuşulmaya çalışılmalıdır.
Eğer ifade edemezler ise;
Özellikle küçük çocuklar bazen duygularını, yaşadıklarını sözlerle ifade edemeyebilirler. Bu tip durumlarda ise davranışlarına, tepkilerine dikkat ederek olaylara nasıl anlam verdikleri öğrenmeye çalışılabilir. Bazen ses ve görüntülerden kaçınma, uyku ve iştah değişiklikleri yada her zaman severek yaptığı şeyleri yapmama gibi davranışlar travmanın çocuk üzerindeki etkilerini gösterebilir.
Travmayı konuşmaktan kaçınılmamalıdır.
Kötü olayları, hele travmaları çocuklarımızla konuşmak zordur bir de aileler çocuğun etkilenebileceği kaygısı ile olayları konuşmaktan kaçınabilirler fakat bu tutum çocuğun etkilenmişlik seviyesini artırabilir. Çocuk ile anlayabileceği bir dille iletişim kurmak duygularını anlamak, gerçekçi açıklamaları yapmak daha iyi hissetmesine yardım edebilir.
Çocuklar kandırılmamalıdır…
Yaşanılanları bir oyunmuş gibi sunmak olduğundan daha iyi göstermeye çalışmak risklidir. Olup biteni başka kaynaklardan öğrendiğinde çocuğun aileye güvenini sarsabilir. bu nedenle dürüst abartıdan uzak anlayabileceği açıklamalar yapılmalıdır.
İleri belirtiler olursa bir uzman yardımı alınmalıdır.
- Uyku ve iştah değişiklikleri,
- Korkulu rüyalar,
- Gerginlik, aşırı sinirlilik
- Tetikte olma hali,
- Düşünceli ve kaygılı bir duygudurum,
- kaçınma davranışları
- anneye babaya aşırı düşkünlük hali gibi belirtiler meydana geldi isebir ruh sağlığı uzmanından yardım alınmalıdır.
