Canakkale Savaşı’nda Yaşanmış Bir Hikaye

Canakkale Savaşında Yaşanmış Bir Hikaye



Koca dere koyunde buyuk bi sargı yeri kuruluyor


Kimi Urfalı , kimi Bosnalı , Kimi Adıyamanlı , Kimi Gurunlu, Kimi Halepli cok sayıda yaralı getiriliyor
Bunlardan biri Lapsekinin Beybaş Koyndendir ve yarası oldukca ağırdır
Zor nefes alıp vermektedir
Alcalıp yukselen goğsunu biraz daha tutabilmek icin komutanının elbisesine yapışır
Nefes alıp vermesi oldukca zorlaşır ama tane tane kelimeler dokulur dudaklarından

“Olme ihtimalim cok fazla
Ben bir pusula yazdım
Arkadaşıma ulaştırın
Tekrar derin nefes alıp, defalarca yutkunur:
“BenBen koylum Lapsekili İbrahim Onbaşından 1 Mecit borc aldıydım

Kendisini goremedim
Belki olurumOlursem soyleyin hakkını helal etsin
“Sen merak etme evladım der Komutanı, kanıyla kırmızıya boyanmış alnını eliyle okşar

Ve az sonra komutanının kollarında şehit olur ve son sozu de
“soyleyin hakkını helal etsin olur
Aradan fazla zaman gecmez
Oraya surekli yaralılar getiriliyor
Bunlardan coğu daha sargı yerine ulaştırılmadan şehit duşuyor
Şehitlerin uzerinden cıkan eşyalar, kunyeler komutana ulaştırılıyor İşte yine bir kunye ve yine bir pusula

Komutan goz yaşlarını silmeye daha fırsat bulamamıştır
Pusulayı acar, hıckırarak okur ve olduğu yere yığılır kalır
Ellerini yuzune kapatır, ne titremesine nede goz yaşlarına engel olamaz


PUSULADAKİ NOT:

“Ben Beybaş Koyunden arkadaşım Halile 1 mecit borc verdiydim Kendisi beni goremediBiraz sonra taarruza kalkacağız
Belki ben donemem Arkadaşıma soyleyin ben hakkımı helal ettim