biz bu üç kadını adam gibi sevemedik!!

biz bu üç kadını adam gibi sevemedik!! Sevgili melekler,bir erkek göre yazılmış öyle hoş bir yazı fakat sizlerle paylaşmak istedimKıymetinizi bilmeyen erkekler varsa bu yazıyı onlara da okutunOkutun fakat öğrensineş olmayı,baba olmayı, evlat olmayı Biz erkekler bu üç kadını adam gibi sevmesini beceremedik, Ne anamıza samimi olarak bir evlat, Ne eşimize samimiyetle bir koca, Ne de kızımıza samimiyetle bir baba olduk Yıllardan Beri üzerimizde emeği olan, her lahza her yaşta üzerimize titreyen, gözünde defalarca bebeği olduğumuz, Eve geç geldiğimizde uyumadığını gördüğümüz, okuldan dönerken sokak ortasında gözleri bizi arayan, her davranışımıza tahammül bildiren ve kırılmayan, bizim dertlerimize bizden daha fazla üzülen, bizim için hiçbir fedakârlıktan kaçınmayan ANNELERİMİZ… Ve annelerimizin elinden devralıp hayatımıza manâ katan hayattaki en güzel dostumuz ve en tatlı arkadaşımız, helalimiz, yaşam ortağımız, Çocuklarımızın annesi… Sıkıntılı anımızda başucumuzda gördüğümüz tek yardımcımız, Mutlulukta ve sıkıntılarda tek paylaşıcımız, hayatımızın rengi, en güzel şiirimiz, hayatımızın olmazsa olmazı, en büyük destekçimiz… EŞİMİZ… Birde prensesimiz… Bize sevdalı bir kalp… Hayatında ilk erkeği olduğumuz gülümüz… Akşamları bizi sabırsızlıkla bekleyen ellerimize bakan sevgi doymuş bir çift göz… her zaman ve her yaşta yanında olacağımızı haberdar olan bize güvenen ve bununla gurur duyan bir tanemiz… Öcülerden ve cadılardan koruyan kahramanı olduğumuz, bize koruyucu melek gözü ile bakan; onun bize, bizimde ona âşık olduğumuz KIZIMIZ… Bunlar can, bunlar canan, bunlar hayatın bizzat kendi, hayatın anlamı, bizleri yüreklerine baş tacı yapan, değerleri dünyalık ölçülerle tartılmayan üç hoş insan… Bu üç kadını sevgilerin en yoğunu ile sevmek için düşünmeye lüzum değil, bir niçin aramaya gerek yok, Sevmemiz için annemiz eşimiz ve kızımız olması yeterli… Fakat biz bizi herkesten çok seven bu kadınları adam gibi sevmesini beceremedik Defalarca erkek rolünü oynadık… Olur Ya de çok sevdik lakin bir türlü sevgimizi ifade edemedik utandık, yakışmaz dedik… Masmavi düşlerinin altındaki sandalyeye tekme vurduk Yüreğimizden çıkan sevgi sözcüklerini dudaklarımızı kapayarak ağzımızın içine hapsettik; söylemedik, erkekliğe sığdıramadık Bal aldığımız çiçeğimizin kıymetini bilemedik Üzerimizde emeği olan bizim biz olmamızı sağlayan yegâne varlıklara, her şeyimiz olan kadınlara bize verdikleri sevginin yarısı kadar deha sevgi veremedik… … Neden eşimize ufacık bir hediye olmak bize ağır geldi Annemizin hatırını sormak ve gönlünü almak için telefon açmamızı neydi engelleyen, Kızımıza içten sarılıp öpüp koklamamıza hangi şiddet karşı çıkıyordu… Niçin herkesten artı onlara güler yüz göstermedik Neden seni seviyorum demedik, Ellerimizden kayıp gitmeden, Düş dünyamızın üç tane nadide yaprağı düşmeden… Sorguladıkça nedenini bizde bilemedik… Onlarda bilemedi yüreğimizdeki sevginin bağbozumu zamanını… Ara Sıra de sevdik lakin orantı kuramadık yüzümüze gözümüze bulaştırdık… Ya annemizi çok sevip eşimizi boşladık… Ya eşimizi çok sevip annemize aldırışsız kaldık… Bilemedik sevginin görünmeyen bir kavram olduğunu, Herkesi sevmeye yetecek kadar bir yüreğimiz olduğunu Ve tonlarca ağırlıkta sevgiyi taşıyabileceğini… … Ruhumuzdaki dalgalarda gemilerini alabora etsek de, Onlar bizi karşılıksız hiçbir avantaj gözetmeden seviyorlar Oğlu olduğumuz için, Eşi olduğumuz için, Babası olduğumuz için, Eğer onların bu sevgilerine karşılık biraz emek harcasaydık, Bakışlarımıza bahar mevsimini getirseydik, Yani demem o fakat sevgilerini hak etseydik… Bu üç kadında bizim için canını verirdi… Dedim ya biz bu üç kadını adam gibi sevmesini beceremedik… kaynak MEHMET ORHAN DURDU