Besin tüketmek için yaşamak mı ?

Günümüzde besinleri elde etme imkanları kolaylaştıkça besin tüketim ölçüsü da buna koşut olarak artmaktadır. Evet ya biz yaşamak için mi besin tüketiyoruz yoksa besin tüketmek için mi yaşıyoruz?

Bu durumun farkına varabilmek ismine birey, açlık hissini mütalaa sisteminin oyununa gelmeden değerlendirebilmeyi başarmalıdır. Biyolojik açlık kendini yavaş yavaş göstermektedir. Bir tabak zerzevat dahi doymanız için kafidir. Duygusal açlık ise günün farklı saatlerinde kendini aşerme olarak malûm etmektedir.

Besin tüketmek için yaşayan bireyler;

‘ne yaparsam yapayım kendimi doyuramıyorum, ağzım boş kalsın istemiyorum, mütemadi bir şeyler yemem gerektiği hissi ile savaşmak zorundayım ve bu hisle bir mühlet sonra başa çıkamadığım için sonun pişmanlık olduğunu bilerek yemeye devam ediyorum’ halinde acıkma dürtülerini tanımlamaktadır.

Yaşamak için besin tüketen bireyler ise;

‘ bir günde ortalama 3 öğün besin tüketiyorum bir öğünüm ile gayrısı arasında ortalama 4 saat var ve ana besini tükettikten sonra canım bir şey istemiyor’ halinde acıkma dürtülerini tanımlamaktadır.

Yapılan araştırmalar sonucu acıkma dürtüsünün dimağın duygusallığını yöneten kısım ile temaslı olduğunu unutmamak gerekmektedir. Bu sebep ile besin tüketmek için yaşayan bireyin eli mütemadi olarak yağ, tuz ve şeker içeren besinlere gitmektedir. Zira bu besinler içeriği sebebiyle ağrı kesici tesire sahip opioid, (mutluluk verici) serotonin nörotransmitteri ve rahatlamayı sağlayan cannabionoid hormonunu harekete geçirmektedir. Tüketilen bu besinler en başlarda verdiği memnunluk sebebiyle bireye kendini çok yeterli hissettirmektedir. Bu yeterlilik hissi fazlalığı hasebiyle besinler tüketen bireylerde devranla alışkanlık haline dönüşmektedir.

Birey geçmiş davranışlarına şöyle bir göz atarsa çok sevdiği biri ile tartıştığında ağzına bir dilim bisküvi atığını ve bu sayede rahatlama hissettiğini hatırlamaktadır. Devranla memnun sonla biten tartışmanın ahir bile tok hissetmesine karşın birey kendisini bisküvi tarafken bulmaktadır. Besinler bu noktada bireyler için yararlı değil tersine elini yaklaştırdığında yakabilecek harlı bir aleve dönüşmektedir. Duygusal durumu düzenlemek ismine kullanılan bu silah bir vade sonra bireyin hayatında başa çıkamayacağı bir kısır döngüne dönüşmektedir. Acil durum hisleri ortaya çıktığı anda birey bunlarla uğraş etme yoluna gitmek bölgesine kolay yoldan kendini rahatlatmayı seçmektedir. Bu durumun ahir ise pişmanlık dağları kimseyi beklemektedir. Hem yaşanılan sorun çözülmemiş hem de alınmaması gereken bütün yüksek kalorili yiyecekler midede emilime geçmek üzere hazırlıklara başlamış bulunmaktadır.

Tüketilen her bir besinin aslında bireyin psikolojisi hakkında bize bir ipucu niteliği taşıdığını biliyor muydunuz?

Sağlıklı besinler tükettiğiniz günler dilerim..