Ben giderim adım kalır Şarkışla yöresi Ben giderim adım kalır Dostlar beni hatırlasın Nikah olur bayram gelir Dostlar beni hatırlasın Can kafeste durmaz uçar Dünya bir han, konan göçer Ay dolanır yıllar geçer Dostlar beni hatırlasın Can bedenden ayrılacak Tütmez baca, yanmaz ocak Selamlama olsun kucak kucak Dostlar beni hatırlasın Aşık Veysel Aşık Veysel, hayatini anlattığı bir siirinde Ücyüzonda gelmisidim cihanadiyor Sene 1894 oluyor hesapca Sivas'a bagli Sarkisla ilcesinin Sivrialan Koyunde dunyaya gelmis Anasi Gulizar, bir yaz gunu koy dolaylarindaki Ayipinar merasina koyun sagmaya gittiginde; oracikta bir yol ustunde dogurmus Veysel'i Gobegini de kendi eliyle kesmiş Yaman kadinmis Gulizar ana Bebesini bir caputa sarip yuruye yuruye koye donnus Babasl Ahmet; bebenin adini Veysel koymus Yillar gecmis aradan buyumus, konusmus, yurumus Veysel cocuk Boylece yedi yasina varmls O yll bir cicek hastaligi salginı olmus Sivas'ta Kucuk Veysel de yakalanmis Sol gozunde ,cicegin beyi cikmis kendi deyimiyle Göz akip gitmis Sag gozune de perde inmis, onceleri Yalniz ışığı secebiliyormus, bu gözüyle Babasina Çocuğu Akdagmadeni'ne götür, orada bu gozunu acacak bir hekim vardemisler Sevinmis Ahmet emmi Gel gor fakat şanssızlık yine yakasml blrakmamls Veysel'in Bir gun inek sagarken babasl yanina gelmis Veysel ansizin donuverince; yakinda yer alan bir degnegin ucu oteki gozune girivermis O goz de aklp gitmis boylece Veysel'in Ali adinda bir agabeyisi ve Elif adinda bir kizkardesi varmıs Tümü cok uzulmusler Veysel'in kotu kaderine Babasi merakli adammis Millet ozanlarindan siirler okuyup ezberleterek avutmaya calismis oglunu Sivas'in koyleri saz sairleriyle dolu Onlar da ara slra gelip Ahmet emminin evine ugrarlarmls Veysel merakla dinlermis calip soylediklerini Babası, oglunun ilgisini gorunce; bir saz allp vermis ona Ilk saz derslerini, babasinin arkadasi olan Camsih'li Ali Aga'dan almls Ve derece derece, kendini tamamen saza vermis Veysel Unlu Millet ozanlarinin siirlerini callp soylemis bir süre Yirmibes yasindayken (1919) anasi, babasi Veysel'i Esma adinda bir kızla evermisler ve kisa sure daha sonra ikisi de gocup gitmis bu dunyadan (1921) Aci ustune aci gelmis, fakat bitmemis talihin kotu oyunu Ikinci cocugu on gunlukken, anasinin memesi agzina tikanarak olmus, ardindan da karisi yanasmalariyla evden kacmis Bu olay cok koymus Veysel'e Daha acıklı olmus ve en ince ayrıntısına kadar icine kapanmis Karisi koyup gittiginde bir kizi varmis Veysel'in Daha bir yasini bile bitirmemis Iki yil kucaginda gezdirmis Veysel, ne care o da yasamamis Bu siralar Veysel'i bitmiş evermisler Bu karisi cocuk vermis Asiga Biri olmus, iki oglan, dort kiz, altisi sag Onlar da 18 torun vermis Veysel'e Asik Veysel, Cumhuriyetin Onuncu ylldonumune rastlayan 1933 yilina kadar, baska ozanlarm siirlerini calip soylemis Kendi deyislerini soylemekten utanir, cekinirmis O ylllarda sairlerimizden rahmetli Ahmet Kutsi Tecer tanimis Veysel'i Onun isik tutuculuguyla Veysel'in siirleri aydinliga kavusmus Veysel; sairliginin gelismesinde Tecer'in buyuk yardimlarini gordugunu soylerdi her zaman Veysel'in gun isigina clkan ilk siiri Gazi Mustafa Kemal Pasa icin soyledigi: Turkiye'nin ihyasi Hazreti Gazimisrasiyla baslayan siirdir Bundan sonradan butun yazdiklarini calip soyler olmustu 1933 yilina kadar, koyunden disari yaklaşık olarak hic cikmadigi halde; bundan sonradan butun yurdu dolasmis, yurdunun cesitli sehirleriyle kasabalarini, koylerini yakindan tanimistir Ahali ozanlarindan en cok Karacaoglan'i, Yunus'u, Emrah'i, Dertli'yi severdi Cagimizin ozanlarindan Ahmet Kutsi Tecer'in ayri bir yeri vardı Veysel'de Onun araciligiyla Koy Enstitulerinde bir sure saz ogretmenligi de yapmisti Veysel Sirasiyla Arifiye, Hasanoglan, Cifteler, Kastamonu, Yildizeli, Akpinar Koy Enstitulerinde bulunmustu 1952 yilinda istanbul'da buyuk bir jubilesi yapllan Aslk Veysel'e 1965 yllinda Turkiye Buyuk Millet Meclisi, Anadilimize ve Milli Birligimize yaptığı hizmetlerden dolayiozel bir kanunla vatani hizmet tertibinden aylik baglamisti Veysel'in bir baska ozelligi daha vardi; koyunde ve cevresinde ondan once bir tek meyve agaci olmadigi halde, Sivrialan'da ilk meyve bahsesini o yetistirmisti Keza oyle bir bahce ki, icinde elmadan kaylslya, kirazdan cevize kadar turlu turlu meyve ve cicek vardl Veysel, kardeslerinin yardimiyla bu bahceyi yapmaya basladigi vakit koyluleri Atalarimiz bunca yil boyle bir is yapmamislar, su kor adam onlardan iyi mi bilecek fakat boyle ise kalkisti?demisler Birkac yil sonra agaclar yetismis, meyve vermis Koyluler onceki dediklerini hatirlayip utanmislar ve bu defa O kor degilmis, meger kor olan bizmisiz diyerek Asik Veysel'i kutlamislar iste boylesine uzage goren bir insandi o Yetmis yil karanlik bir dunyada yasadi (ölümü 21 Mart 1973) Ama karanlik gozlerindeydi yalniz, ici apaydinlikti, siirleri de oyle Halk Müziği siirimizin bu guclu ozani yarim yuzyili askin bir sure yazdiklariyla, calip soyledikleriyle cevresine isiklar sacti Sanirim simdi de mezarinda son uykusunu isiklar isinde uyuyordur Yalniz cagimizda yasayanlar degil, bizden cok sonra yasayacaklar da Dostlar Beni Hatirlasinsiirini unutmayacaklar ve her zaman rahmetle anacaklardir