Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Pandemi devriyle birlikte aileler çocuklarının sorumluluklarından uzaklaşmasının yanı sıra teknolojiye bağımlı hale gelmesinden de kaygılı. Pekala beşerler neden bağımlı olur?
Bağımlılık yapan her aksiyon ve unsur beyinde memnunluk hormonlarının ağır halde salgılanmasını sağlar. Kişi kendini o an için sahiden memnun ve rahatlamış hisseder. Lakin tekrardan tıpkı ölçüde memnunluk hormonunun salınımı için bu sefer o aksiyonun ölçüsünü ve yoğunluğunu arttırmak zorundadır. Bu durum bağımlı olunan şeyin kişinin tüm ömrünü ele geçirinceye kadar devam etmesini sağlar. Bu bağımlılık konusunun nörokimyasal boyutu. Benim asıl değinmek istediğim ise bağımlılığın ruhsal boyutu..
Öncelikle şunu bilmemiz gerekir ki her bir bağımlılık duygusal yoksunlukların oluşturduğu boşluklardan ve gerçeklerin verdiği acıdan kaçış isteğinden kaynaklanır. Bu duygusal mahrumluklar korku ve baskı yaratır. Beyin telaşları bastırmak, gerçek olanın verdiği gerilim ve baskıdan kurtulmak için kendini keyifli ve rahat hissettiği bir unsura ya da bir aksiyona sıkı sıkıya tutunur. İnsanların "canım sıkkın bir sigara yakayım" üzere cümlelerinin altında da bu yatar. Hatta bireyler memnun bir gelişme yaşadıklarını söylediklerinde dahi bu bağımlılıklarını sürdürmeye meyillidirler. Bağımlılık beynimizin savunma sistemidir.
İster alkol, sigara olsun ister iş, teknoloji, alışveriş, oyun ve toplumsal medya bağımlılığı olsun hepsinin temeli duygusal yoksunluğa dayanır. Örneğin unsur bağımlılarının ailevi yaşantılarına baktığımızda ihmal edilmiş, duygusal manada ailesinden ve etrafından kâfi ve sağlıklı sevgi ve dayanağı alamamış olduklarını görürüz. Toplumsal medya bağımlılarına baktığımızda çoğunlukla beğenilme, kendini söz etme, diğerleriyle irtibat kurma, kıymet görme muhtaçlıklarının ön planda olduğunu görebiliriz. İşkoliklere baktığımızda ise yeniden takdir ve onay gereksinimlerin karşılanmayan, çoğunlukla çocukluklarında daima eleştirilip, kusurlu ve yetersiz hissettirilen beşerler olduğunu görürüz. Velhasıl bağımlılık var olan yoksunlukların doyurulması yahut yoksunlukların neden olduğu olumsuz hislerden kaçınma ismine gerçekleştirilen fakat fonksiyonel olmayan bir tahlildir. Zira bu durum kişinin gündelik hayatını ve insan ilgilerini olumsuz etkileyerek giderek daha zorlayıcı bir tablo halini alır.
Günümüzdeki gençlerin bir öbür bağımlılığı olan oyun bağımlılığına gelecek olursak.. Burada en baskın olan his, başarma ve gelişim gereksinimidir. Oyunda ilerledikçe, düşmanlar alt edildikçe yönetilen karakter düzey atladıkça muvaffakiyet ve tatmin hissi oluşur. Burada genç başarısıyla bir eser ortaya koyar. Öteki oyuncular tarafından takdirle karşılanabilir. Üretmenin, gelişim göstermenin ve muvaffakiyetin tadını alır. Bununla bir arada bu oyunları internet üzerindeki gerçek bireylerle oynayıp onlardan daha uygun bir oyuncu olmayı başardığında bu his katlanarak artar. Oyun başında geçirilen müddette başarısız olunduğunda öfke krizi geçirmelerinin sebebi de tüm muvaffakiyet hissinin bu ortamda tatmin edilmeye çalışılmasıdır. Bu ortamda da başarısız olunduğunda kişi başarısızlıkla yüzleşip hırslanır. Bu yüzden küçük yaştan itibaren çocuklara kolay sorumluluklar verilip "gerçek hayatta" muvaffakiyet ve üretme hissinin tatmin edilmesinin ve gayretin her vakit takdir edilmesinin değerini vurguluyorum.
Son olarak salgının getirdiği internet bağımlılığına baktığımızda ise öncelikli olarak meskene kapanmanın ve toplumsal hayatın çok sonlandırılmasının tesirini görmekteyiz. İnsan toplumsal ve bireyler ortası etkileşime ve toplumsal paylaşıma gereksinim duyan bir varlık. Can sorunu ile başlayan bu süreç yüz yüze bağlantının sonlandırılması, özgürlüğün kısıtlanması ile insanların bu ortamlarda bu paylaşım ve sanaldan da olsa birbirlerine ulaşma gereksinimlerini tetiklemiş durumda. Ayrıyeten internet ortamı salgının oluşturduğu ağır tasa, ümitsizlik üzere hislerden da kaçınmanın bir yolu olarak görülmekte.
