Aşk, iki kişiliktir Değişir yönü rüzgarın Solar pat diye yapraklar Şaşırır yolunu denizde gemi Boşuna bir liman arar Gülüşü bir yabancının Çalmıştır senden sevdiğini, İçinde biriken zehir Yalnızca kendini öldürecektir Ölümdür yaşanan tek başına Aşk, iki kişiliktir Bir hatıra bile kalmamıştır Geceler boyu sevişmelerden Binlerce yıl uzaklardadır Binlerce kez dokunduğun ten Yazabileceğin şiirler Çoktan yazılıp bitmiştir Ölümdür yaşanan tek başına Aşk, iki kişiliktir Avutamaz olur bundan böyle Seni bildiğin şarkılar Boşanır hüzün zincirlerinden Sular, tersin tersin akar Bir hançer gibi çeksen de sevgini Onu ama öldürmeye yarar Uçarı kuşu sevdanın Alıp başını gitmiştir Ölümdür yaşanan tek başına Aşk, iki kişiliktir Yitik bir ezgisin yalnızca, Tüketilmiş ve düşmüş gözden Düşlerinde bir çocuk hıçkırır Gece camlara sürtünürken Çünkü, hiç bir kelebek kimsesiz yaşamaz sevdasını Severken hiçbir böcek, Hiç bir kuş yalnız değildir Ölümdür yaşanan tek başına Aşk, iki kişiliktir