Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
“En çok ne isteriz ?” sorusuna çok çeşitli yanıtlar verilebilir. Ama; “mutlu bir aile ortamının olması” dileği tahminen de en âlâ bilinenidir. Memnun ve sağlıklı bir aile ortamının sağlanabilmesi için aile kurumunun temel gereksinimlerinin karşılanması gerekmektedir. Aile bireylerinin, pahalı olma, inançta olma, yakınlık ve dayanışma, sorumluluk üzere temel his ve gereksinimleri karşılanıldığından emin olunmalıdır.
Aile içindeki etkileşim evlatları “ben değerliyim” ya da “değersizim” hissine götürür. Bu gereksinim aile içinde mahalline getirilmezse, evlat farklı yollarla bu duyguyu elde etmeye çalışır. Ergenlik çağındaki erkek evlatların çete kurarak birçok sefer vefatla sonuçlanan çatışmaları da, kendilerini kıymetli görmeyen aile ortamlarına bir reaksiyon olarak yorumlanabilir. “Ben değerliyim” hissini aile içinde elde eden birey, kendisini kanıtlamak için şiddetli davranışlarda bulunmaya gerek duymayacaktır.
Aile içindeki bireyler kendilerinin aile içinde emniyette olduğunu, dışarıdaki tehlikeli hadiselerin aile içine girmeyeceği hissini hissetmek velev. Bu his da aile içinde kazanılması gereken bir histir. Unutulmaması gereken bir bahis da, evladın mesken içinde kendini ne kadar inançta hissettiğidir. Bilhassa şiddete maruz kalma açısından TV, yaşına mütenasip olmayan internet ortamının yaratabileceği tehlikeler düşünülerek hane ortamı yapılandırılmalıdır. TV önünde yemek yenilmesi, mesken ortamının televizyona nazaran dekore edilmesi, ölçüsüz şiddete yönelik haber programları, evlat ve gençleri özendirecek magazin programları, evlatlar için meskenin güvenliğini bozacak etkenler olabilmektedir. Kendisini inançta hissetmeyen evlat, ailenin dışında bir yana yönelerek aile ile olan bağlarını koparabilir.
Aile içinde temel inanç ve dayanışma varsa, aile dışında bireyin karşılaştığı gerilim oluşturan olumsuz vakalar çok da yıkıcı olmaz. Itimat hissinin yaşandığı aile, dış yerkürenin yaratmış olduğu sorun ve tasalardan kendisini koruyabilir. Şayet aile içinde inanç ve dayanışma sağlanmamışsa bireyler ağır gerilim ve gerginlik yaşarlar. Bu bireylerin öz hürmet ve öz inanç gelişimleri de sorunlu olur. Binaenaleyh ailede ve içtimaî ortamda sağlıklı bağlantılar kurmakta sorun yaşarlar.
Sorumluluk duygusu aile sistemi içindeki gelişmeyle başlar. Ana ve pederler davranış ve lafları ile sorumluluk hissini tabir ederler. Aile içinde yalnızca ana peder değil, herkes sorumluluk hissini paylaşır. Elbette ki evlatlara yaşları nispetinde sorumluluk verilmelidir. Tüm sorumluluğu kendi üzerine alan, evladını sorumluluktan kurtaran ana ve pederler; kendi hayatını biçimlendirmekte zorlanan, daima diğerlerinin idaresinde olma muhtaçlığı hisseden bireyler yetiştirirler. Bu tıp tavırlar sonucunda yetişmiş bireyler, hayatlarında konum alan vakalardan da daima sairlerini sorumlu fiyatlar.
Aile içindeki etkileşim evlatları “ben değerliyim” ya da “değersizim” hissine götürür. Bu gereksinim aile içinde mahalline getirilmezse, evlat farklı yollarla bu duyguyu elde etmeye çalışır. Ergenlik çağındaki erkek evlatların çete kurarak birçok sefer vefatla sonuçlanan çatışmaları da, kendilerini kıymetli görmeyen aile ortamlarına bir reaksiyon olarak yorumlanabilir. “Ben değerliyim” hissini aile içinde elde eden birey, kendisini kanıtlamak için şiddetli davranışlarda bulunmaya gerek duymayacaktır.
Aile içindeki bireyler kendilerinin aile içinde emniyette olduğunu, dışarıdaki tehlikeli hadiselerin aile içine girmeyeceği hissini hissetmek velev. Bu his da aile içinde kazanılması gereken bir histir. Unutulmaması gereken bir bahis da, evladın mesken içinde kendini ne kadar inançta hissettiğidir. Bilhassa şiddete maruz kalma açısından TV, yaşına mütenasip olmayan internet ortamının yaratabileceği tehlikeler düşünülerek hane ortamı yapılandırılmalıdır. TV önünde yemek yenilmesi, mesken ortamının televizyona nazaran dekore edilmesi, ölçüsüz şiddete yönelik haber programları, evlat ve gençleri özendirecek magazin programları, evlatlar için meskenin güvenliğini bozacak etkenler olabilmektedir. Kendisini inançta hissetmeyen evlat, ailenin dışında bir yana yönelerek aile ile olan bağlarını koparabilir.
Aile içinde temel inanç ve dayanışma varsa, aile dışında bireyin karşılaştığı gerilim oluşturan olumsuz vakalar çok da yıkıcı olmaz. Itimat hissinin yaşandığı aile, dış yerkürenin yaratmış olduğu sorun ve tasalardan kendisini koruyabilir. Şayet aile içinde inanç ve dayanışma sağlanmamışsa bireyler ağır gerilim ve gerginlik yaşarlar. Bu bireylerin öz hürmet ve öz inanç gelişimleri de sorunlu olur. Binaenaleyh ailede ve içtimaî ortamda sağlıklı bağlantılar kurmakta sorun yaşarlar.
Sorumluluk duygusu aile sistemi içindeki gelişmeyle başlar. Ana ve pederler davranış ve lafları ile sorumluluk hissini tabir ederler. Aile içinde yalnızca ana peder değil, herkes sorumluluk hissini paylaşır. Elbette ki evlatlara yaşları nispetinde sorumluluk verilmelidir. Tüm sorumluluğu kendi üzerine alan, evladını sorumluluktan kurtaran ana ve pederler; kendi hayatını biçimlendirmekte zorlanan, daima diğerlerinin idaresinde olma muhtaçlığı hisseden bireyler yetiştirirler. Bu tıp tavırlar sonucunda yetişmiş bireyler, hayatlarında konum alan vakalardan da daima sairlerini sorumlu fiyatlar.
