Akupunktur, Uzak Şark Tao felsefesini esas alarak ortaya çıkan bir tedavi tekniğidir. WHO (Dünya Sıhhat Örgütü) 1979da akupunktur tedavisini ilmî bir usul olarak kabul etmiştir.
Uzak Şark felsefesine nazaran, yerküre ve kainattaki bütün varlıklar külliyen zıt ancak birbirini tamamlayan kutuplardır. Bu zıt kutuplara Yin ve Yang denir. Yin gücün depolanması ve korunmasıyla, Yang ise gücün kullanılmasıyla bağlantılıdır. Şayet Yin ve Yang istikrar bozulursa vücudumuzda değişik biçimlerde ''hastalıklar'' ortaya çıkar.
Bu felsefeye nazaran, canlı ve cansız her hususta ve her şeyde bir güç vardır, Yin ve Yang arasındaki etkileşim bu enerjiyi (Qi’yi) üretir. Bu güç bir istikrar ve armoni sağlar. Bu kuvvetteki akım blokajları, istikrarın bozulmasına ve marazlara neden olur. Akupunkturun gayesi bu istikrarın korunmasıdır. Dişlerin ve ağzın da bu istikrarda çok kıymetli bir alanı vardır.
Çok eski Asya malumatlarına nazaran makro ve mikro kozmik kurallar ve tertiplerin benzerliği biliniyordu. 1950’lerde Kanadalı bir dimağ cerrahı olan Wilder Penfield hastaların dimağlarına düşük frekanslı elektrik akımı vererek bu ihtarların organlar üzerindeki tesirlerini incelemiş ve organları temsil eden dimağ kesimlerinin gelişi hoş dağılmadığını gözlemlemiştir.
1960’larda Voll ve Kramer yaptıkları çalışmalarla dişler ve akupunktur meridyenleri arasındaki ilişkiyi çözmüş ve 1970’lerde ise diş tabibi Dr. Med. Jochen M. Gleditsch ağız akupunkturunu geliştirmiştir. Buna nazaran diş sistemi bir mikrosistemdir ve vücuttaki bütün organların yansımaları burada görülür.
Mikrosistem, makrosistemin yani vücudun daha küçük bir yerde yansımasıdır. Bu yansıma ortamları somatotopi olarak isimlendirilirler. Mikrosistemdeki bu projeksiyon sahaları tanımlanırken Homonkulustan yararlanılmıştır. Kişiselleşmiş duyu reseptörlerinin sayısı yüksek olan meydanlar dimağ kabuğunda(kortekste) daha büyük konum işgal eder. Bu nedenle kortekste dudak, cinsî organ, göz ve el üzere fonksiyonel organlar daha büyük dimağ ortamlarıyla temsil edilirler. Bu nedenle dişler ve diş etleri vücudun bütün yerlerinin yansıma meydanlarına sahiptir.
Somatotopinin kıymetli bir özelliği, var olan uyarıyı inhibe etme durumudur. Hassas bulunan ağızdaki bir akupunktur noktasının tedavisi ve uyarılması ile ilgide olduğu organların hassaslığı da kaybolur. Bu bize hem tanıda hem de organların tedavisinde kolaylık sağlar.
Unutmamak gerekir ki vücut bir bütündür. Yalnız kalp, yalnız mide ya da yalnız dişten oluşmaz. Her organ ve sistem bir bütünün kesimidir. Birindeki bozukluk gayrısını tesirler. Kronik ve sistemik hastalıklarda dişlerin ve dişetlerinin ve çene eklemin tesiri çok yüksektir. Sistemik bir malumat alabilmek için biz somatatop olarak organizmanın küçük bir kısmını, yani halogram olarak diş sistemini kullanabiliriz.
Artık günümüzde interdisipliner çalışma artmaktadır ve daha çok artması da gerekmektedir. Bu yüzden tıp hekimleri ve diş doktorları arasında tamamlayıcı tıp ağı kurmak çok değerlidir.
Dt. Tijen Secerli Dürer
Uzak Şark felsefesine nazaran, yerküre ve kainattaki bütün varlıklar külliyen zıt ancak birbirini tamamlayan kutuplardır. Bu zıt kutuplara Yin ve Yang denir. Yin gücün depolanması ve korunmasıyla, Yang ise gücün kullanılmasıyla bağlantılıdır. Şayet Yin ve Yang istikrar bozulursa vücudumuzda değişik biçimlerde ''hastalıklar'' ortaya çıkar.
Bu felsefeye nazaran, canlı ve cansız her hususta ve her şeyde bir güç vardır, Yin ve Yang arasındaki etkileşim bu enerjiyi (Qi’yi) üretir. Bu güç bir istikrar ve armoni sağlar. Bu kuvvetteki akım blokajları, istikrarın bozulmasına ve marazlara neden olur. Akupunkturun gayesi bu istikrarın korunmasıdır. Dişlerin ve ağzın da bu istikrarda çok kıymetli bir alanı vardır.
Çok eski Asya malumatlarına nazaran makro ve mikro kozmik kurallar ve tertiplerin benzerliği biliniyordu. 1950’lerde Kanadalı bir dimağ cerrahı olan Wilder Penfield hastaların dimağlarına düşük frekanslı elektrik akımı vererek bu ihtarların organlar üzerindeki tesirlerini incelemiş ve organları temsil eden dimağ kesimlerinin gelişi hoş dağılmadığını gözlemlemiştir.
1960’larda Voll ve Kramer yaptıkları çalışmalarla dişler ve akupunktur meridyenleri arasındaki ilişkiyi çözmüş ve 1970’lerde ise diş tabibi Dr. Med. Jochen M. Gleditsch ağız akupunkturunu geliştirmiştir. Buna nazaran diş sistemi bir mikrosistemdir ve vücuttaki bütün organların yansımaları burada görülür.
Mikrosistem, makrosistemin yani vücudun daha küçük bir yerde yansımasıdır. Bu yansıma ortamları somatotopi olarak isimlendirilirler. Mikrosistemdeki bu projeksiyon sahaları tanımlanırken Homonkulustan yararlanılmıştır. Kişiselleşmiş duyu reseptörlerinin sayısı yüksek olan meydanlar dimağ kabuğunda(kortekste) daha büyük konum işgal eder. Bu nedenle kortekste dudak, cinsî organ, göz ve el üzere fonksiyonel organlar daha büyük dimağ ortamlarıyla temsil edilirler. Bu nedenle dişler ve diş etleri vücudun bütün yerlerinin yansıma meydanlarına sahiptir.
Somatotopinin kıymetli bir özelliği, var olan uyarıyı inhibe etme durumudur. Hassas bulunan ağızdaki bir akupunktur noktasının tedavisi ve uyarılması ile ilgide olduğu organların hassaslığı da kaybolur. Bu bize hem tanıda hem de organların tedavisinde kolaylık sağlar.
Unutmamak gerekir ki vücut bir bütündür. Yalnız kalp, yalnız mide ya da yalnız dişten oluşmaz. Her organ ve sistem bir bütünün kesimidir. Birindeki bozukluk gayrısını tesirler. Kronik ve sistemik hastalıklarda dişlerin ve dişetlerinin ve çene eklemin tesiri çok yüksektir. Sistemik bir malumat alabilmek için biz somatatop olarak organizmanın küçük bir kısmını, yani halogram olarak diş sistemini kullanabiliriz.
Artık günümüzde interdisipliner çalışma artmaktadır ve daha çok artması da gerekmektedir. Bu yüzden tıp hekimleri ve diş doktorları arasında tamamlayıcı tıp ağı kurmak çok değerlidir.
Dt. Tijen Secerli Dürer