Ağgul Seni Cemekanda Gormuşler Turkusunun hikayesi

Ağgul Seni Cemekanda Gormuşler turkusu ve hikayesi
Ağgul Seni Cemekanda Gormuşler hikayesi

Ağgul'e varıp sorsalar; deseler ki, Soyle terk edermisin? Yıllardır yavuklu bildiğin Mustafa'nı terek edermisin ?Ne der acep Ağgul Terkederim dermi ki hic seven sevdiğini terk edermi? Ama toreler gelenekler ana babanın baskısı koparıp goturur seveni sevdiğinden Geride kalan derdini turkulere doker Turkulere sığınır, icini turkulere boşaltır Giden gittiğini bilir, icine atar dertlenir kaygulanır o kadar

Derler ki, Ağgul koyun varsıllarından Mursel ağanın kızıdır Guzel mi guzel simsiyah saclar, kestane rengi gozler, salına salına yuruyuşu yurekleri yakarmış Koy genclerinin gozu Ağgul’de ama kimse de yan gozle bakamazmış Nedeni de Mustafa Herkes sayar severmiş Mustafa 'yı Yoksul bir ailenin cocuğu olan Mustafa babası oldukten sonra evin butun sorumluluğunu yuklenmiş, anasını ele muhtac bırakmamış Alnının teriyle gecimini sağlıyor Bazen zorlansa da yakınmıyor Mustafa Ağgul'une de kavuşursa tasası kalmayacak Gel gor ki, Ağgul'un babası verimkar değil Mustafa kim oluyor ki bizden kız isteyecek o ilkin karnını doyursundiyormuş İyi hoş ama Ağgul oyle demiyor Bir lokma bir hırka olsun yeter artığını istememdiyor diyor ya dinleyen kim Babası tam bir şehirli duşkunuymuş Şehirli koyluden daha iyidir bizim Şefketgil şehire gitti de eli yuzu acıldı temiz yiyor temiz giyiniyorlar, benim kızım da şehirliye layıkdiyor da başka birşey demiyormuş Onlar boyle diye dursun Mustafa ile Ağgul sık sık buluşup akşam karanlığı cokup el ayak cekildi mi soluğu Ağgul'lerin bahcesindeki ceviz ağacının altında alırlar ve Yarın son olsun kacıp gidelim burdandiye kavilleşip ayrılırlarmış Uc gun beş gun, uc ay beş ay hep kavilleşiyorlar, hep yarına bırakıyorlarmış Sozun kısası altı ay geciyor aradan

Gunlerden bir gun Mustafa yine gelip cevizin altında beklemiş Ay tepede, ay tepeyi aşıyor, ay kayboluyor Ağgul yok ortada Cevizin altında uyuyup kalıyor Mustafa, sabahın ilk ışıklarıyla uyanıyor; gorduğu duşleri hayıra yormaya calışıyor Daha sonra kalkıp koyun kahvesine gitmiş Dalgın dalgın cayını icerken cocukluk arkadaşı Zamir gelmiş kahveye Varıp Mustafa'nın yanına yavaştan Seninkini akşam vermişler lokumu dağıttılar elini cabuk tut kacır yoksa havanı alırsındemiş Mustafa ayıkmış birden Demek işin icinde iş varmış demek onun icin gelmemiş Ağguldiye konuşmaya başlamış kendi kendine Şehirden bir tanıdıklarının oğluna vermişler Keleşzadeler'in oğluymuş Zengin adamdırlar konakları dillere destan saray gibi Elini tez tut yoksa gitti gider Ağguldeyince yureği bir ateş harmanına donmuş Mustafa'nın Yan babam yan Akşamı zor etmiş Mustafa Hemen koşmuş ceviz ağacının altına sabahı etmiş ertesi akşamı etimiş yok Daha kacgun oldu kavilleşeli ne cabuk sozunden dondudiye ici icini yemeye başlamış Bir yandan da umudunu yitirmiyor Ağgul bensiz olmaz doner gelir bir gundeyip ceviz ağacına gidiyormuş sık sık Derken duğun gunu gelip catıyor Keleşzadeler'in duğunu de şanına uygun davullar cifter cifter, kazanlar kaynıyor Duğun uc gun uc gece surmuş Mustafa da daha fazla dayanamıyıp koyden kacıp dağlara gitmiş Ama uzaklaşamıyor gozu ceviz ağacındadır hep Donup dolaşıp duğunun son gunu koye geri gelmiş Ağgul’u arabaya bindirmişler araba ağır ağır yola duşmuş Mustafa da koyun en yuksek tepesi olan Kırlangıctepe'ye tırmanmış Şehre inen yol ayaklar altında duğun alayını gozden kaybolana dek seyretmiş Mustafa artık kolu kanadı kırık deli gibidir ne yapacağını bilemez Ben Ağgul'suz nasıl yaşarım, ama doner bir gun mutlaka kacar gelir banadeyip umutlanır Gunler gunleri eskitir, aylar ayları Hicbir haber yoktur Tek haber, arada şehre inenlerden yolu duşup konağın onunden gecenlerden gelirmiş Ağgul'u yuzunu cama dayamış dalgın dalgın duşunurken gorurlermiş Mustafa'yı da en son elinde bir ceviz fidanıyla Kırlangıctepe'ye tırmanırken gormuşler Tepenin en gorunur yerine diker fidanı sonra da yanık sesiyle bir turku tutturmuş O gunden sonra kimse bilmez Mustafa'ya ne olduğunu Kimi Cukurova'ya yerleşti der kimi ‘canına kıydı’ der Ama Mustafa'nın son gun soylediği turku kimsenin dilinden duşmemiş Koyun de sınırlarını aşıp yankılanmış