Acıyı görmek mi istiyorsun ?!

Acıyı bakmak mi istiyorsun ?! Acıyı bakmak mi istiyorsun? Gözlerime bak! Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları, Bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını ayrım edeceksin O süre anlayacaksın acının sende ne dek masum durduğunuAyrı yetişmiş güllerin birbirine hasreti gibi, Umutla kurudum sensiz Ve sen hiç gözlerime bakıp beni sevdiğini söyleyemedin Oysa sırf bu sözcük için kurduğum hayallerdi beni hayatta tutan Bir boşluktan içeri girdim her gece, Senli düşlerden sensiz karanlıklara süzülür gibi Ellerin nasıldı? Küçük müydüler? ve parmakların ince ve kısa mı? Parmaklarını parmaklarımın aralarında hissedip, Seninle sahil boyu denizi hiç fark etmeden bir birimize bakıp yürüyemedik Gözlerinin yeşilinde geleceğe dair hayaller kuramadan, yalnızca umut ettim gözlerini görebilmeyi Ve o gözlerinde fakat ışıltıyla karanlık gecelerime yol göstermeni istedim Acıyı görmek mi istiyorsun Gözlerime bak! Ve yaşanmamış nafile geçen anların hazin şiir’ini oku, Kirpiklerinden sıyrılıp yanaklarına düşen dizelerimde Bensiz yattığın o yataklarda benli hayaller kurma artık Sabahlara merhaba derken beni seven bir şair var deyip kibir duy yalnızca Ve hiç bilme o şairin senin için her gün defalarca öldüğünü Ve bil oysa insan sevdiğiyle beraber olacak mahşerde Tek avuntum bu şimdilik Dünyada olamadığım anları mahşere bıraktım ben, Ben seni bu dünyalık mı sevdim sandın? Vefat’müş,terk edilişmiş umurumda yok,gelme istersen Nasılsa bir gün yaşam biletimi kestiğinde, Kavuşma vakti olacak benim için vefat Dudaklarımda ki acı tat? Yoksa acı bir gülüş mü olacak sana ulaşmayı ummak? Ne eyvah hiç bilemeyeceğim Acıyı bakmak mi istiyorsun? Gözlerime bak! Sen uzaktan çok uzakta Bensiz bir yaşamın amaçsız günlerini yaşamaktasın, Benim gibi Seni seviyorum, Gerçeğin ta kendisi bu iki kelime, Sırf dudaklardan çıkması istenen değil de İçimde taa içimde senin için atan bir kalbin feryadı, Haykırışı bu sevdiğim Sana ulaşamasam da, Biliyorum ama zavallı kalbim Sana ait her şeyi saklıyor en gizli yerlerinde Kanlı ve uykusuz gözyaşlarımın Her gece aynalardan süzülmesi gibi acı veriyor uzaklarda oluşun Biliyorum beni sevdiğini Acıyı tattığını da benden uzaklarda Ama hiç bana sana ait bir şeyi vermedin? Acı tek yanlı olsaydı, Ne kalp dayanırdı ne yaşamın bir anlamı olurdu Ama yoksulluk kötü sevdiğim Bir ceset elde etmek isteyen yüreklerde ayrı olarak yaşamak fena Sana her fırsatta koşmak isterken beni durdurmaların, Yüzüne hasret kaldığım günlerde Beni ısrarla kırışlarını hiç anlamış değilim Eminim yine okuyunca bu şiirimi büzeceksin dudaklarını Ve eminim ağlayacaksın Ağlamak seni ben yapar sevdiğim Ve beni sen yapanda içimde senin için yanan bir kalple yaşamak Her gün Beykoz’da oturup kendimi dinlerim Ancak konuşan sendin hep benimle, Ne martıların vapurlara takılışı, Ne işportacıların bağırışıydı fark ettiğim Ben denizi seyrederken gözlerinde boğulmayı sevdim Suyosunu tuttu gözyaşlarım sensizliğin dalgalarında Gözlerim ve ben her Beykoz’a inişimizde Bir gün seninle bir bankta oturup Sadece ve yalnızca hiç konuşmadan gözlerine bakmak istedik Kaç zamandır bir üzüntü dolaşıyor odamda Duvarlar bir şeyler söylüyor güya an be an yok oluşumu izliyorum Her batan güneşin karanlığı getirmesiyle Sabahlara değin uyumayan gözlerimle uzaklara, karanlıklara bakıyorum mütemediyen Kayan her yıldızda tek bir şey diliyorum? Ve Senin için yalvardığım namazlarda secdeye kapanıp Rabbime ettiğim dualarım, Tuttuğum dilekle benzer olması ve sonra umudumu yitirmeden Rabbimin bir bildiği var deyip Kabul olmadığında dualarımın daima yalvarmalarım Zalim olan ne sensin ne de ben, Bize gümüş tepsiyle sunulan hüzünlü bir hayat sadece Ve kabul etmesi şiddet olan bu ayrılıklara dayanmak sanırım İnsan yaşamın değerini Yüzü ve kalbi güldüğünde anlıyor Anlıyor ancak ölüm yalnızca toprağa girmek yok Ve nefesi kesilene değin yaşadığı her şeyin Gözlerinin önünden geçmesi değil Ölüm sensizliğin yalnızca yaşarken bahşedilen cezası sevdiğim Seni bulduğumda sevgi amaç kazandı Her anımsadığımda yaşamamım oldu gülüşlerin Hiç tükenmedi içimde senin için yanan alev Ve ben o ateşle yanmayı, Sırf seni sevmek olduğu için İnan bana fazla sevdim…